| [1] |
primo invenerit, ipsa tamen res, cum propositionis sententia est
|
|---|
| [2] |
aeterna. Prima pars patet per Augustinum in libro 83. quaestionum,
|
|---|
| [3] |
ut extitit superius allegatum. Nam licet unicuique rei nondum ne-
|
|---|
| [4] |
cessario habenti universitatem necessario (quodlibet) imponere. Se-
|
|---|
| [5] |
cunda pars patet ex probatione conclusionis primae, igitur corro-
|
|---|
| [6] |
|
|---|
| [7] |
Secunda conclusio: Dicere causam primam quodlibet existere, est
|
|---|
| [8] |
ordinem veridicum vel veritatem confundere. Probatur, nam si per
|
|---|
| [9] |
adversarios prima causa esset quodlibet, tunc quodlibet esset prima
|
|---|
| [10] |
causa et (172) sic tot primae causae essent, quot res essent, quod
|
|---|
| [11] |
est error in philosophia, cum in causis essentialiter subordinatis
|
|---|
| [12] |
|
|---|
| [13] |
Corrolarium primum: Quamvis Deus sive prima causa non existit
|
|---|
| [14] |
quodlibet, habet tamen ab esse in se causati cuiuslibet. Probatur
|
|---|
| [15] |
ex dictis. Nam veritates ideae cognominatae sunt essentialiter non
|
|---|
| [16] |
eadem prima. Quae quidem veritates sunt praeeminentiae entis in-
|
|---|
| [17] |
creati sive factibilium, igitur corrolarium verum.
|
|---|
| [18] |
Corrolarium secundum: Quamvis veritates ideales neque factae,
|
|---|
| [19] |
neque increatae sunt, ipsae tamen nequaquam in se ipsis subsistunt.
|
|---|
| [20] |
Probatur corrolarium pro utraque parte. Nam, quod aeternum est,
|
|---|
| [21] |
nec est factum, nec creatum, sed tales veritates aeternae sunt ex
|
|---|
| [22] |
iam dictis, igitur etc. Corrolarium pro prima parte verum. Sed se-
|
|---|
| [23] |
cunda pars corrolarii, scilicet, quod nequaquam in se ipsis subsis-
|
|---|
| [24] |
tunt, patet, quia nihil praeter Deum est sibimet substantia. Sed
|
|---|
| [25] |
substantiae huiusmodi non sunt formaliter Deus, igitur corrolarium
|
|---|
| [26] |
|
|---|
| [27] |
Corrolarium tertium: Quamvis veritates aeternae nec sunt sub-
|
|---|
| [28] |
stantiae, nec accidentia quaelibet tamen ipsarum est essentialiter
|
|---|
| [29] |
supersubstantialis substantia. Pars corrolarii patet, quia omne esse
|
|---|
| [30] |
creatum antecedit et per consequens est cathegoriarum omnium et
|
|---|
| [31] |
per consequens substantiae principales atque cuiusvis generalissime
|
|---|
| [32] |
accidentis. Et secunda pars patet, quia quaelibet veritas huiusmodi
|
|---|
| [33] |
est essentialiter Deus, cum iuxta theologos, quidquid est in Deo,
|
|---|
| [34] |
est Deus, qui (17^ ) iuxta Dionisium est supersubstantialis substan-
|
|---|
| [35] |
tia, quia substantia per principalem substantiam, et cum quaelibet
|
|---|
| [36] |
huiusmodi sit aeterna atque in Deo aeterne fundata, patet plane,
|
|---|
| [37] |
|
|---|
| [38] |
Corrolarium quartum: Omnes veritates creatae sunt a veritatibus
|
|---|
| [39] |
increatis. Ex prima parte patet illud corrolarium ex iam dictis, et
|
|---|
| [40] |
per illud platonicum, Deum causando istum mundum sensibilem,
|
|---|
| [41] |
quae prima veritas creata est, erat venerabilis exempli, id est, mundi
|
|---|
| [42] |
architypi praeclaram normam secutus.
|
|---|
| [43] |
197
|
|---|
