82

This is where the footnotes go.

View options

Show: Formatting <lb> Images

Javascript seems to be turned off, or there was a communication error. Turn on Javascript for more display options.

337

sorum denariorum pagamenti moravici comparasse, super qua quidem emptione a dictis dominis litteras roboratas sigillis ipsorum recepimus, quarum tenor per ommia sonat in hec verba: Nos Chonradus ete. Datum Wellegrad anno domini MCCCLXXXXVII. feria sexta infra octavas Epiphanie domini nostri Jesu Christi (v. n. 970). — Ego vero Wenceslaus predictus et filius. meus Wenceslaus, ac successores nostri tamquam gestores huius rei et cause principales virlute presentium omnia et singula prescripta in omnibus suis punctis, articulis, et clausulis roboramus, et landamus penitus et in toto, sub harum sigillo meo preappenso testimonio litterarum, nec non nos Laczko de Crawarz dominus in Helffenstein, Alsso de Doloplass residens in Skuben, Ulricus de Duban residens in Hustopecz, Joannes dictus Czech de Kraczicz residens in Traplicz per ipsum Wenceslaum ad habundatioris cautele presidium specialiter rogali sigilla nostra presentibus appendimus in clarius testi- monium omnium premissorum. Datum die octava Epiphanie domini nostri salvatoris

MCCCXCVII.

(Einfache Abschrift in der verr, Sammlung n. 120 f, 289 im mihr. Landes-Archive.)

312.

Busek, Official des Bischofes von Leitomysl, transsumirt eine Urkunde für das Augustiner— Kloster in Landskron ddo. 22. Februar 1385. — Dt. Leitomysl, 21. Jánner 1397.

In nomine domini amen. Nos Jacobus Bussco baccalaureus in decretis, officialis et vicarius reverendi in Christo patris et domini domini Johannis dei et apostolice sedis gracia episcopi Luthomislensis in spiritualibus generalis, notumfacimus universis, quod conslitulus personaliter in figura judicii coram nobis honorabilis vir dominus Johannes plebanus nunc- cupatus seu curam animarum christifidelium parrochianorum monasterii beate Marie virginis in Lanezkrona Luthomislensis diocesis gerens, ordinis canonicorum regularium sancti Augustini suo et tocius capiluli sive conventus eiusdem monasterii nomine quandam patentem litteram in pargameno scriptam, quam tunc in suis tenebat manibus, sigillis duobus magnis, quorum primum erat rotundum, in cuius medio quedam imago pontificalibus induta, pede uno protenso, alio quasi ad geniculandum inclinato, sub manu dextra et dextre scapule curvaturam seu baculum pastoralem sustentans, in manibus utrisque ecclesiam duos (sic) turres habentem gestare videbatur, pendentem in filis sericeis viridi et uno filo rubo (sic) tamen mixto; ab utraque parte eiusdem imaginis ad parlem inferiorem declinando erant quedam litere capitales, videlicet hec: „Fridricus episcopus* ; littere vero circumferenciales eiusdem sigilli capilales per omnia erant tales: „+ Ecelesia. Olomucensis.* -Aliud vero sigillum erat similiter magnum oblongum de cera rubra, albe cere impressum, pendens in filis sericeis albi, ruffi et viridi (sic) coloris, in cujus medio imago pontificalibus induta, sedens sub ciboriis, manu dextra quasi ad benedicendum extensa et sinistra curvaturam seu baculum pastoralem tenens videbatur; ab utraque parte vero eiusdem imaginis erant duo

clippei, in clippeo a dextris quasi quedam ruge videbantur, in clippeo vero a sinistris caput 48