337
sorum denariorum pagamenti moravici comparasse, super qua quidem emptione a dictis
dominis litteras roboratas sigillis ipsorum recepimus, quarum tenor per ommia sonat in hec
verba: Nos Chonradus ete. Datum Wellegrad anno domini MCCCLXXXXVII. feria sexta
infra octavas Epiphanie domini nostri Jesu Christi (v. n. 970). — Ego vero Wenceslaus
predictus et filius. meus Wenceslaus, ac successores nostri tamquam gestores huius rei et
cause principales virlute presentium omnia et singula prescripta in omnibus suis punctis,
articulis, et clausulis roboramus, et landamus penitus et in toto, sub harum sigillo meo
preappenso testimonio litterarum, nec non nos Laczko de Crawarz dominus in Helffenstein,
Alsso de Doloplass residens in Skuben, Ulricus de Duban residens in Hustopecz, Joannes
dictus Czech de Kraczicz residens in Traplicz per ipsum Wenceslaum ad habundatioris
cautele presidium specialiter rogali sigilla nostra presentibus appendimus in clarius testi-
monium omnium premissorum. Datum die octava Epiphanie domini nostri salvatoris
MCCCXCVII.
(Einfache Abschrift in der verr, Sammlung n. 120 f, 289 im mihr. Landes-Archive.)
312.
Busek, Official des Bischofes von Leitomysl, transsumirt eine Urkunde für das Augustiner—
Kloster in Landskron ddo. 22. Februar 1385. — Dt. Leitomysl, 21. Jánner 1397.
In nomine domini amen. Nos Jacobus Bussco baccalaureus in decretis, officialis et
vicarius reverendi in Christo patris et domini domini Johannis dei et apostolice sedis gracia
episcopi Luthomislensis in spiritualibus generalis, notumfacimus universis, quod conslitulus
personaliter in figura judicii coram nobis honorabilis vir dominus Johannes plebanus nunc-
cupatus seu curam animarum christifidelium parrochianorum monasterii beate Marie virginis
in Lanezkrona Luthomislensis diocesis gerens, ordinis canonicorum regularium sancti
Augustini suo et tocius capiluli sive conventus eiusdem monasterii nomine quandam patentem
litteram in pargameno scriptam, quam tunc in suis tenebat manibus, sigillis duobus magnis,
quorum primum erat rotundum, in cuius medio quedam imago pontificalibus induta, pede
uno protenso, alio quasi ad geniculandum inclinato, sub manu dextra et dextre scapule
curvaturam seu baculum pastoralem sustentans, in manibus utrisque ecclesiam duos (sic)
turres habentem gestare videbatur, pendentem in filis sericeis viridi et uno filo rubo (sic)
tamen mixto; ab utraque parte eiusdem imaginis ad parlem inferiorem declinando erant
quedam litere capitales, videlicet hec: „Fridricus episcopus* ; littere vero circumferenciales
eiusdem sigilli capilales per omnia erant tales: „+ Ecelesia. Olomucensis.* -Aliud vero
sigillum erat similiter magnum oblongum de cera rubra, albe cere impressum, pendens in
filis sericeis albi, ruffi et viridi (sic) coloris, in cujus medio imago pontificalibus induta,
sedens sub ciboriis, manu dextra quasi ad benedicendum extensa et sinistra curvaturam seu
baculum pastoralem tenens videbatur; ab utraque parte vero eiusdem imaginis erant duo
clippei, in clippeo a dextris quasi quedam ruge videbantur, in clippeo vero a sinistris caput
48
