EN | ES |

Text view

359


Javascript seems to be turned off, or there was a communication error. Turn on Javascript for more display options.

index   < Page >

10

20

30

40

42 e. Januar 28.

sanctissimum dominum aliqui habeant fieri cardinales ante adventum predictum sue sanctitatis in hauc civitatem. Et licet dudum in decreto quarte sessionis hujus sancte synodi incipientis ,Item cum multiplicacio cardinalium sit ecclesie dispendiosa etc." '! fuerit statutum et ordinatum ex certa sciencia et irrefragabili decreto, quod durante hoc sacro concilio Romanus pontifex a loco istius sacri concilii absens personaliter non debeat neo possit aliquem vel aliquos, cujuscunque dignitatis condicionis gradus seu status existant, in cardinales quovis modo aut quocunque quesito colore vel causa assumere pronunciare seu assumptos secrete publicare, cum apposieione decreti irritantis? ac eciam penarum, videlicet priva- cionis eorum, qui taliter pro cardinalibus se gerere aut nominare pre- sumpserint, a quibuscunque dignitatibus et inbabilitacionis ad easdem et excommunicacionis eorum, qui tales pro cardinalibus gesserint seu repu- taverint, a qua preterquam in mortis articulo nisi a sancta synodo beneficium absolucionis vel habilitacionis obtinere non possint, prout hec in ipso decreto plenius continentur: nichilominus jam cause ille, que sacrum concilium ad hujusmodi decreti edieionem moverunt, non subsistere videntur, respectu presertim sanctissimi domini nostri Felicis V., cum illud decretum factum sit, ne dominus olim Eugenius, qui tunc hoc sacrum concilium licet nulliter et de facto dissolverat?, crearet cardinales in fomentum pretense sue dissolucionis et etiam ipse multos cardinales tune actu secum habebat et habere poterat, qui et eum comitari potuissent, si ad sacrum concilium venire voluisset. Que cause cessànt in prefato sanctissimo domino volente venire ad concilium. Verumtamen prefatus sanctissimus dominus noster nichil agere in hoc voluit sine consensu ipsius concilii, volens cum caritate pace et unanimitate omnia agere. Et dignum est eciam sacrum concilium in hiis, que racionabilia sunt et que ad decenciam adventus ipsius ad hane civitatem et in robur concilii, non in diminucionem tendunt, benigne favere et consentire propter raciones et causas ultra premissas per dictum dominum cardinalem allegatas. Et in- decens enim esset, quod tantus dominus, qui tantum honorem et bonum ecclesie universe et sacro concilio prestat?, deberet venire et remaneret sine societate cardinalium, quod nunquam visum fuit. Et si aliquis

=) zwischen concilio und venire ist offenbar etwas ausgefallen: die oben ein- gesetzten Worte prestat deberet dürften dem Zusammenhang entsprechen,

1 Vgl. den Abschniit De non promovendis cardinalibus per papam durante concilio" im Dekret ,Aíütendens, quod ad providencie* vom 20. Juni 1432 (Mansi 29, 34; Monc. conc. 2, 200). ? Über diese Kassationsklausel vgl. Rigantius a. a. O. 1, 7 und Hinschius a. a. O. 3, 141. 3 Am 12. November bezw. 18. Dezember 1431. Vgl. Hefele, Coneiliengeschichte 7, 443 ff. und Deutsche Reichsiagsakten 10, 146-147.


Download XMLDownload textManuscript line viewFacsimile