EN | ES |

Facsimile Lines

359


< Page >

[1]
10

[2]
20

[3]
30

[4]
40

[5]
42 e. Januar 28.

[6]
sanctissimum dominum aliqui habeant fieri cardinales ante adventum
[7]
predictum sue sanctitatis in hauc civitatem. Et licet dudum in decreto
[8]
quarte sessionis hujus sancte synodi incipientis ,Item cum multiplicacio
[9]
cardinalium sit ecclesie dispendiosa etc." '! fuerit statutum et ordinatum
[10]
ex certa sciencia et irrefragabili decreto, quod durante hoc sacro concilio
[11]
Romanus pontifex a loco istius sacri concilii absens personaliter non debeat
[12]
neo possit aliquem vel aliquos, cujuscunque dignitatis condicionis gradus
[13]
seu status existant, in cardinales quovis modo aut quocunque quesito
[14]
colore vel causa assumere pronunciare seu assumptos secrete publicare,
[15]
cum apposieione decreti irritantis? ac eciam penarum, videlicet priva-
[16]
cionis eorum, qui taliter pro cardinalibus se gerere aut nominare pre-
[17]
sumpserint, a quibuscunque dignitatibus et inbabilitacionis ad easdem et
[18]
excommunicacionis eorum, qui tales pro cardinalibus gesserint seu repu-
[19]
taverint, a qua preterquam in mortis articulo nisi a sancta synodo
[20]
beneficium absolucionis vel habilitacionis obtinere non possint, prout hec
[21]
in ipso decreto plenius continentur: nichilominus jam cause ille, que
[22]
sacrum concilium ad hujusmodi decreti edieionem moverunt, non subsistere
[23]
videntur, respectu presertim sanctissimi domini nostri Felicis V., cum
[24]
illud decretum factum sit, ne dominus olim Eugenius, qui tunc hoc
[25]
sacrum concilium licet nulliter et de facto dissolverat?, crearet cardinales
[26]
in fomentum pretense sue dissolucionis et etiam ipse multos cardinales
[27]
tune actu secum habebat et habere poterat, qui et eum comitari potuissent,
[28]
si ad sacrum concilium venire voluisset. Que cause cessànt in prefato
[29]
sanctissimo domino volente venire ad concilium. Verumtamen prefatus
[30]
sanctissimus dominus noster nichil agere in hoc voluit sine consensu ipsius
[31]
concilii, volens cum caritate pace et unanimitate omnia agere. Et dignum
[32]
est eciam sacrum concilium in hiis, que racionabilia sunt et que ad
[33]
decenciam adventus ipsius ad hane civitatem et in robur concilii, non in
[34]
diminucionem tendunt, benigne favere et consentire propter raciones et
[35]
causas ultra premissas per dictum dominum cardinalem allegatas. Et in-
[36]
decens enim esset, quod tantus dominus, qui tantum honorem et bonum
[37]
ecclesie universe et sacro concilio prestat?, deberet venire et remaneret
[38]
sine societate cardinalium, quod nunquam visum fuit. Et si aliquis

[39]
=) zwischen concilio und venire ist offenbar etwas ausgefallen: die oben ein-
[40]
gesetzten Worte prestat deberet dürften dem Zusammenhang entsprechen,

[41]
1 Vgl. den Abschniit De non promovendis cardinalibus per papam durante
[42]
concilio" im Dekret ,Aíütendens, quod ad providencie* vom 20. Juni 1432
[43]
(Mansi 29, 34; Monc. conc. 2, 200). ? Über diese Kassationsklausel vgl.
[44]
Rigantius a. a. O. 1, 7 und Hinschius a. a. O. 3, 141. 3 Am 12. November
[45]
bezw. 18. Dezember 1431. Vgl. Hefele, Coneiliengeschichte 7, 443 ff. und Deutsche
[46]
Reichsiagsakten 10, 146-147.


Text viewFacsimile