198 Č. 81. 1410, Sept. 1.
cionis vestre salvo* conductu in proximo Constanciensi concilio prestante
altissimo domino comparere. Unde volens id ordinate assequi, per totam
Pragam in Latino et in Bohemico feci intimaciones, quarum dirigo co-
pias, annectere et per alias civitátes dirigere et in sermonibus procla-
mare, vestram autem Maiestatem deprecor supplicando humiliter in do-
mino, quod ob.honorem dei, profectum sancte eeclesie, ob honorem
eciam regni Bohemie, cuius heredem rex regum vestram serenitatem
esse voluit, et sic naturali inclinacione optare ipsius profectum dispo-
suit et honorem, quatenus erga mei personam sic graciam suam digna-
retur extendere, ut in pace veniens, in ipso generali concilio valeam
fidem, quam teneo, publice profiteri.
Nam sicut nichil in oculto docui, sed in publico, ubi magistri, baca-
larii, sacerdotes, barones, milites et ceteri homines plurimum conveni-
unt, sic opto non in secreto, sed in publica audiencia audiri, examinari,
predicare, et omnibus, quotquot arguere voluerint, iuvante spiritu do-
mini respondere. Nec, spero, verebor confiteri Christum dominum, et
pro eius lege verissima, si oportuerit, mortem pati. Ipse enim ,rex* re-
gum et dominus dominancium^, deus verus, existens pauper, mitis et
humilis,” ,passus® est pro nobis, nobis relinquens exemplum, ut sequa-
mur vestigia eius^; ipse, ,qui? peccatum non fecit, nec inventus est
dolus in ore eius^, qui se humilians, morte sua" mortem nostram de-
struxit et nos ad paciendum humiliter obligavit, nec in vacuum, cum
dixerit?: ,Beati, qui persecucionem paciuntur propter iusticiam, quoniam
ipsorum est regnum celorum*.
Hec ego, servus eius in spe, licet inutilis, revolvens in anino sepius,
volebam et clerum et populum ad ipsius imitacionem inducere"; propter
quod datus sum in odium," non omni populo, sed illis, qui ipsi domino
moribus adversantur. A quibus citatus sepissime? ad curiam archiepis-
copi, semper me inmunem ostendi; demum citatus ad curiam," num-
quam per advocatos et procuratores meos habere audienciam potui. Et
sic me in manus iustissimi comisi^ iudicis, ob cuius gloriam vestra,
spero, clemencia michi de secura et publica audiencia, prestante Ihesu
Christo domino, providebit. Consolatus denique sum de hiis, que nobilis
et strenuus dominus Mikess Dyuoky,* vestre Maiestatis nunccius precla-
rus, retulit, quod tam pie et intente mei vestra celsitudo gerit memori-
? et salvo Vidnb. — b suam Vidnb.
Sp. č. 75 a 76; vedle toho byly i vyhlášky německé (č. 77), o nichž se Hus zde
nezmiňuje, asi proto, že jich mimo Prahu neposilal. — °1. Tim. 6, 15. — ? Srun. Mat.
11, 29, ,mitis sum et humilis corde. — * 1. Pet. 2, 21. — °1. Pet. 2, 22. — Mat. 5, 10. —
u Obrat, jímž Hus své snahy označuje častěji; srvn. č. 87. — * Sron. Thren. 3, 14: Fac-
tus sum in derisum omni populo meo. — '" Od r. 1408 několikrát; v. žalobní články, jež
uveřejnil Palacký, Doc. 158 n., 164 n., 174 n., první v. i zde v příl. č. 165. — “ R. 1410;
srvn. Palacký, Docum. str. 734; také o tom mluví Hus častěji; v. č. 46, 101 atd. —
V Viz č. 46. — Mikeš Divoký čili Divúček z Jemniště.
