— 19 —
omnium beneficiorum eeclesiasticorum et generaliter eum omni
dominio et iure, nullo penitus excluso, quibus hucusque usus
est, veluti ex paterna successione praedictam suam terram
post divisionem cum fratribus suis ducibus Slesiae, Bolezslao .
Bregensi et Wladeslao Legniezensi dominis habitam, tenuit
annis pluribus et possedit, solo homagio per praedictos cives
ac fideles seu feodales Wratizlavienses nobis, heredibus ac
successoribus nostris, Boemiae regibus, semper reservato,
ita quod nullum debeant habere dominum verum, quamdiu
vixerit, quam eundem. Fide firma adjicentes certo et. volun-
tario ex promisso, quod si dominus dux Henrieus praedictus
tempore succedente per nos et heredes nostros vel per
quoscunque legitimos suecessores nostros, Boemiae reges,
(quod absit) ex quocunque proposito et occasione a terra
Wratizlaviensi, eius iuribus et dominio praedictis, quibuscunque
censeantur nominibus, attemptatus fuerit alienari, transponi
aut quocunque modo ab ea transmutari, etiam si de hoc
nostras, heredum nostrorum et successorum nostrorum, regum
Boemiae, receperint litteras speciales, exnune prout extunc
libera ex electione saepedictis feodalibus, civibus ac aliis
praedictae terrae Wratizlaviensis incolis praecipimus firmiter
et mandamus, quod huiusmodi mandatum, quemadmodum eorum
fidei bene convenit et honori, reputare debeant irritum et inane.
Etiam si quodcunque feodum suo tempore vacare con-
tigerit, illud a nobis debet suscipi, sed idem dominus dux
Henricus praefatus debet habere conferendi ipsum plenariam
potestatem. Insuper si aliquas nostris cum inimicis gwerras
inierimus, tunc omnes munitiones praedictae nobis debent tunc
et omni tempore aperiri, sic tamen; quod dictarum d. Hen-
ricus dux praedictus quietus maneat possessor vitae suae tempo-
ribus sicut prius.
Act. Wratizlaviae a. D. 1327, proxima feria IT. post
diem Palmarum.
(Grünhagen und Markgraf Lehens- und Besitzurkunden
Schlesiens I, 66. — Sommersberg, Ss. ver, Sil, I, 893. — Lünig,
Cod, Germ. II, 111. — Liinig, Corp. jur. feud. IT. 63. — Bóhmer,
Reg. Imp. 191, n. 96.)
