Kapitola XXII. 35
fwate trogice vítaweno, Aby mudroft fyna božie? podobnie přemohla diablowu
chytroft, Aby pzawdu ztratil diabel fwe panítwo nad člowieké, w fmrt uweda
mudroft bozfku w tô clowiecenftwi, w niemz gt nebyl fmrti dluzen, À aby
tyZ, gcítoy w fwate trogici fyn wieczny, byl fynem člowiečzim.
A aby y toY porozumieli iakZ takz, kak $t fam fyn bożi w fwu ofobu
‘tlowicezftwie prigial a ne otecz, ne duch fwaty, ać gt to trogice wie buoh
geden fpolu y każda ofoba buoh plny, znamenaite flüce ku podobenftwi toho,
Jakot wzdy ficka, ne by owiem tak bylo w ftwofiteli, Ale tku, eż gt podobnoft.
Slüce ma take fwu trogici: t(u) gt to tielo fluneczne, tu $t fwietloft, gefto
gdc z nieho, tuy take flunečne horko. když pak k nà gde ílüce, fwe fwietlo
nam dawa (str. 68) a fwe horko; Ale gen fwietlo na (sé) wezme barwu toho ftkla
neb mazdry neb oblaka, (krze kterez na fe vkaze; A flüce w fobie ani hotko
ge? te barwy nebude mieti.
O pfediwna moci, O neftihnuta mudrofti, O pfepochotna dobroto, kakt
gt rozkofno zfieti k tobie, čiež racziž frdečnie oči otewfieti! A zdali nenie
podobne y toY fe podiwati, kak fe febrala w kriftu w taku gednotu A kak
fluffnie a nam użitećnie troge wiecz welmi k fobie piirozenim nepodobna,
gelikoz zticc k nafem? fmyflu. Ale cot bohu gt nepodobne? Ay nowe, wetche
a wiećne gt (polu w te gednotie: Dufe gt nowa, tehdy ftwotena, kdyż gt fyn
bozi &lowieczít? pfiyal; Tieloy wetche, geftoy dawno bylo adamowi ftwofeno,
z nichoz fu pofla wíech lidij tiela y to tielo kriftowo, geftoy ge wzal z čiíte
pânenfke krwe, z te, geftoy gi wolil za matku fobie; Slowo bozie, fyn otce
boha, toy pak wiečne. A to wie feflo fe geft w gednu ofobu pana kryfta
A w tô diwnë fkutku wfie trogice fwate troge moc boëi gt vkazana: Nayprwe,
eż $t z hićehoz tu ućinil nieco; Druhe, eż nowe vćinil z wetche(ho); Tretie
z fmrtedlne* wiećne vćinil, Aneb ať fku, z mrtwe? wiećne. Mrtwo bylo a
w fmrti ćlowieći pfirozenie w dufi y w tiele. toy véinieno fkrze tu gednotu
w kriftu wicéno w Ziwotu blazend, kdy? k niemu welné wii milofti, fkrzen
wiećnie a blażenie żiwi bude. y to” piekne fe gt podiwati w tô boži moci,
mudrofti y dobrotie, kdyż $t tak wywedl na fwiet nowy Cin€ toho nowe?
élowieka, geítoy y buoh, bez mu- (str. 69) Ze ze pany. Neb, iakoż die st beznhart,
Neflufalay Bohu gina[y] matie neż pana Ani flufaloy panie gine? fyna gmieti nez
bożie? fyna. to fku, ez fie ge piekno podiwati, ez wiemi &ziny buoh élowieka
na fwiet wywedl. Aby y w tó fwu vkazal wiemohutnoft, nayprwe adama wy-
wedi, eż ani muże ani żeny gmiel Ku pomoci; Druhe ewu z muże, ale bez
ženy; Třetie toy učinil obecne, ež z muže a z ženy rodie fe lide; A čtwrte
chtel take mieti, aby bez muZze pàna po:odila, Ale pwe? w czlowiecftwi boha.
O kake gt y ta chwaly hodna, z gegiež gt tak &(i)fte krwe wzal tielo fobie
welebny buoh, Gegiez fyné fyn boZi, pan andielfky, racil byti; Geftoy gi buch
ten, geftoy z nie radil fe naroditi, tak predfel milofti wlaftij ducha fwe? a na-
plnil, Aby mohla k tak welike a diwne wieci byti hodna A k tak użitećne
ku opweni lidíKe? naroda y K naplnieni andielfkych korow. Neb hfiech,
gefto zenu porufenu wiel w narod lidfky, wyluden gt z fwieta gie, geftoy,
w panenfké neporufeni oftawfi, počala, porodila, plodem dala biicha fwe*
fwietu fpafytele, Aby gi byl fwiet wykupen y opzawen. O duoftoynofti, toho
3+
=
0
m
5
