Ըստ էության, Չարենցի անունն այստեղ պարզապես ձևի համար է տրված, որովհետև հավկուրության դեպքում էլ չի կարելի չտեսնել, որ մեր երիտասարդների իննսունութ տոկոսը, եթե պապ ունեն, ապա նրա անունը Չարենց է, միայն ու միայն Չարենց:
Ëst ēowt’yan, Čarenc’i anownn aysteġ parzapes jewi hamar ē trvaç, orovhetew havkowrowt’yan depk’owm ēl či kareli čtesnel, or mer eritasardneri innsownowt’ tokosë, et’e pap ownen, apa nra anownë Čarenc’ ē, miayn ow miayn Čarenc’.
Ես մեծն Թումանյանին թողնում եմ իր անկրկնելի և անզուգական վսեմության մեջ և Թամրազյանի կոչից հանելով Չարենցի անունը անում եմ ուղղակի հակառակ մի կոչ` Չարենցից սկսած դեպի առաջ:
Es meçn T’owmanyanin t’oġnowm em ir ankrkneli ew anzowgakan vsemowt’yan meǰ ew T’amrazyani kočic’ hanelov Čarenc’i anownë anowm em owġġaki hakaṙak mi koč, Čarenc’ic’ sksaç depi aṙaǰ.
Հազար անգամ ճիշտ է Սերո Խանզադյանն իր վերջին հոդվածներից մեկում, երբ պնդում էր, որ երիտասարդները սկսել են շատ ավելի լավ, քան ես ու Խանզադյանը սկսեցինք:
Hazar angam č̣išt ē Sero Xanzadyann ir verǰin hodvaçneric’ mekowm, erb pndowm ēr, or eritasardnerë sksel en šat aveli lav, k’an es ow Xanzadyanë sksec’ink’.
Երիտասարդների վրա Թամրազյանի հարձակումը շատ բանով է նման դրան, բայց նախ սագերի վրա հարձակվելով չես գրավի Կապիտոլիումը, որ համաշխարհային արդի պոեզիայի մակարդակն է:
Եվ ապա, որ ամենակարևորն է և ամենաուրախանալին, մեր բազմաթիվ շնորհալի երիտասարդները սագեր չեն, այլ մի ողջ վիթխարի սերունդ, որին պատկանում է ապագան` ուզենաս թե չուզենաս:
Ev apa, or amenakareworn ē ew amenaowraxanalin, mer bazmat’iv šnorhali eritasardnerë sager čen, ayl mi oġǰ vit’xari serownd, orin patkanowm ē apagan, owzenas t’e čowzenas.
Եթե Թամրազյանը գրական կենդանի ընթացքին նայեր անկաշառ հետազոտողի աչքով և ոչ թե կանխակալ ու կանխակարծ հայացքով, ապա կհասներ ուղիղ հակառակ եզրակացության, որն է` եթե մի ողջ սերունդ, համարյա առանց բացառության և՛ արձակի, և՛ չափածոյի մեջ քայլում է մի ճանապարհով, որ դուր չի գալիս Թամրազյանին, ապա սխալ է Թամրազյանը և ոչ թե ճանապարհը:
Et’e T’amrazyanë grakan kendani ënt’ac’k’in nayer ankašaṙ hetazotoġi ačk’ov ew oč t’e kanxakal ow kanxakarç hayac’k’ov, apa khasner owġiġ hakaṙak ezrakac’owt’yan, orn ē, et’e mi oġǰ serownd, hamarya aṙanc’ bac’aṙowt’yan ew՛ arjaki, ew՛ čap’açoyi meǰ k’aylowm ē mi č̣anaparhov, or dowr či galis T’amrazyanin, apa sxal ē T’amrazyanë ew oč t’e č̣anaparhë.
Եվ բացի սրանից, խորհուրդը, ինչպես անաստված Շոուն է ասել, նման է լուծողականի` հեշտ է տալը, բայց դժվար է ընդունելը, մի անհոգի ճշմարտություն, որ վատ չէր լինի, եթե կախված լիներ մեր քննադատներից շատերի շեմից...
Ev bac’i sranic’, xorhowrdë, inčpes anastvaç Šoown ē asel, nman ē lowçoġakani, hešt ē talë, bayc’ džvar ē ëndownelë, mi anhogi č̣šmartowt’yown, or vat čēr lini, et’e kaxvaç liner mer k’nnadatneric’ šateri šemic’...