EN | ES |

Facsimile Lines

977


< Page >

[1]
350

[2]
Incipit Transitus Beatae Mariae.

[3]
ipsa in domo parentum illius iuxta montem Oliveti
[4]
consedit.

[5]
II.

[6]
Secundo itaque (et vicesimo) anno postquam
[7]
Christus devicta morte caelum conscenderat, die qua-
[8]
dam desiderio Christi Maria aestuans lacrimari sola
[9]
intra hospitii su receptaculum coepit. Et ecce an-
[10]
gelus magni luminis habitu resplendens ante eam
[11]
adstitit et in salutationis verba persoluit dicens: Avc
[12]
benedicta a Domino, suscipe illius salutem, qui man-
[13]
davit salutem Jacob per prophetas suos. Ecce, inquit,
[14]
ramum palmae; de paradiso Domini tibi attuli, quem
[15]
portare facies ante feretrum tuum, cum in die tertia
[16]
assumpta fueris de corpore, Ecce enim expectat te
[17]
filius tuus cum thronis et angelis et universis caeli
[18]
virtutibus. Tune Maria dixit ad angelum: Peto, ut con-
[19]
gregentur ad me omnes apostoli domini Jesu Christi.
[20]
Cui angelus: Ecce, inquit, hodie per virtutem domini
[21]
mei Jesu Christi omnes apostoli (assumpti huc) ad te
[22]
venient. Et ait illi Maria: Rogo, ut mittas super me
[23]
benedictionem tuam, ut nulla potestas inferni occurrat
[24]
mihi in illà hora, qua anima mea fuerit egressa de
[25]
corpore, et ne videam principem tenebrarum. Et ait
[26]
angelus: Potestas quidem inferni non nocebit tibi ;
[27]
benedictionem autem aeternam dedit tibi dominns
[28]
Deus tuus, cuius ego servus sum ef nuntius: non vi-
[29]
dendi autem principem tenebrarum, effectum non a
[30]
me tibi dandum existimes, sed ab illo, quem in tuo
[31]
utero baiujasti: ipsius enim est potestas omnium jn
[32]
secula seculorum. MMaec dicens angelus, cum magn»
[33]
splendore discessit. Palma autem illa fulgebat nimia
[34]
luce. Tunc Maria exuens se, induit melioribus vesti-
[35]
mentis. Et accipiens palmam, quam susceperat de
[36]
manu angeli, egressa in montem Oliveti coepit orarc
[37]
et dicere: Non ego fueram digna, Domine, suscipere
[38]
te, nisi tu misertus fuisses mei; sed tamen ego cu-
[39]
Stodivi thesaurum, quem commendasti mihi. Ideo peto
[40]
a te, rex gloriae, ut non noceat mihi potestas gehen-
[41]
nae, Si enim caeli et angeli ante te tremunt quotidie,
[42]
quanto magis homo de terra conditus, cui nihil erit
[43]
boni nisi quantum acceperit a tua pla largitate, Tu
[44]
es, domine Deus, semper benedictus in saecula! Et
[45]
haec dicens, reversa est in hospitium suum.


Text viewFacsimile