EN | ES |

Facsimile Lines

946


< Page >

[1]
1502. 133

[2]
agam) omnia tibi apud me impetrabiliora erunt, quanto magis literas disci-
[3]
plinasque foveris atque dilexeris. Fortassis nam eveniet, ut Cadana non minus
[4]
tuo quam avunculorum tuorum ingenio et doctrina clara celebrisque reddatur.
[5]
Multa addis in epistola tua et me laudibus nescio quibus in coelum effers,
[6]
atque ut quidam Thersiten caeterasque materias, quas infames vocant, sibi ad
[7]
exercendum ingenium deligunt: ita tu me potissimum tibi desumpsisti, in quo
[8]
laudando et extollendo vires tuas ostendas. Sed ea omnia ego neque agnosco,
[9]
quod omnino arrogantis, neque refello, quod ridiculi esset, talia etiam sunt,
[10]
ut sponte sua nemine impellente ruant. Neque est cur auctoritati Martini mei
[11]
Mellerstat hoc tempore cedas. Amat enim ille me summopere neque id me-
[12]
ritis meis sed sua humanitate facit, atque ideo plura mihi tribuit, quam ferre
[13]
possum, quumque ipse magnus sit neque solum vitae integritate sed etiam
[14]
omni literarum genere praestet et antecellat, me pusillum suis metitur virtu-
[15]
tibus. Caeterum ego imbecillitatis meae conscius nihil mihi huiusmodi arrogo
[16]
maloque a doctissimo quoque amari quam laudari, nempe quum saepenumero
[17]
accidat, ut dum non possumus expectationi de nobis ab amicis concitatae
[18]
satisfacere, ludibrio omnibus simus. Munera tua mihi admodum grata iucun-
[19]
daque sunt, utpote quae auctor (ut inquit ille) preciosa facit; agoque tibi
[20]
gratias nec dubitabo referre, si quid aliquando in me erit, quod honori gloriae-
[21]
que meo Bartholomaeo esse possit. Vale. Martii XIV.

[22]
Adressat listu tohoto, Bartoloměj Černý nebo Schwarz z Kadaně, patrně tenkrát
[23]
studoval v Lipsku pod Martinem Pollichem z Mellerstattu, známým přítelem našeho Bohu-
[24]
slava, i hleděl listem, k němuž zde odpovídáno, získati si přízně učeného a vzácného pána.
[25]
Dotčených v listu Bohuslavově strýců jeho, jejichž učenost se připomíná, neznáme, ale
[26]
domníváme se, že jeden z nich jest M. Matouš z Kadaně, »incorporatus facultati theologicae
[27]
sine praeiudicio aliorum« v Lipsku 1. list. 1483 (Brieger, Die theolog. Promotionen in
[28]
Leipzig 1428—1589, Leipzig 1890), druhý snad onen převor dominikánů Řezenských, Jo-
[29]
hannes Nigri, který při dopisování Schottovi za prostředníka Bohuslavovi někdy se pro-
[30]
půjčoval (srovn. list 7).

[31]
v6.
[32]
Bohuslav Martinovi Pollichovi z Mellerstatu.

[33]
(Úvyvek z listu z r. 1502?)

[34]
Schvaluje, že konečně života při dvoře nabaživ se k professuře na universitě Lipské
[35]
se vrátil, kde mu jest obcovati s muži znamenitými. Jen humanistická studia, jsouce pokládána
[36]
za nepřátelská theologickým, prý málo tam prospívají. Ale Wimpinova báseň prý jest
[37]
pěkná krom těch barbarských jmen vlastních. (C. Wimpinae Responsio et apologia contra
[38]
Laconismum cuiusdam medici, s. l. et a., sign. F 5.)

[39]
Quod tandem pertesus curiam ad vitam privatam rediisti, probo

[40]
Accedit his alia commoditas, quod in achademia Lipsensi inter homines tui
[41]
ordinis degis, et quocunque vertis oculos, presto tibi sunt Platones, Aristoteles,
[42]
Augustini, Hieronymi, Thome, Scoti, Hippocrates et Galieni, ut litargum (si
[43]
quo infectus es) facile eorum colloquio depellere possis: mansuetiora quidem
[44]
studia, que religioni christiane inimica putarentur, parum sat hactenus viguerunt.


Text viewFacsimile