EN | ES |

Facsimile Lines

946


< Page >

[1]
132 1502.

[2]
pollicentur, sed etiam ingentibus classibus se littora Asiatica vexaturos aiunt,
[3]
putaturque hostis noster, quanquam potentissimus est, tantos terra marique
[4]
Christianorum apparatus vix toleraturus. Ille quidem (ut fama est) et classes
[5]
struit et milites conducit et incredibilem machinarum tormentorumque vim
[6]
congregat: sed tamen si Deus nobiscum, quis contra nos? Vellem autem, ut
[7]
tua quoque Germania intestinis seditionibus positis et lethargo hoc, quo pre-
[8]
mitur, excusso ad vicinum incendium extinguendum confluat. Subacta enim,
[9]
quod Deus immortalis avertat, Pannonia vereor, ne de Germania quoque actum
[10]
sit, maxime in tantis principum populorumque contentionibus et Augusto hoc
[11]
nostro parente potius quam imperante. Rex noster post solennia Dominicae
[12]
resurrectionis Pannoniam rediturus est. Comitabor forsitan et ipse hominem,
[13]
aut si quid impedierit, propediem Deo adiuvante sequar, tamdiuque in numero
[14]
aulicorum ero, quamdiu honeste receptui canere non potero. Nec interim de-
[15]
sistam dare operam, ut mihi in religioso literarioque otio consenescere liccat.
[16]
Vale, dulcissime Bernharde, et hunc nuntium aliquo onustum libello ad me
[17]
remitte. Martii XII.

[18]
Co do knih v listu jmenovanych srovn. poznámku k listu 82 a co do posílaného
[19]
koně list předešlý. Sněm český, na němž usnesena výprava proti Turkům, zahájen dne
[20]
21. února 1502 (Palacký V, 2, 34). Hod velikonoční připadl toho roku na 27. března, král
[21]
pak vracel se do Uher dne 31. t. m. (Palacký V, 2, 44.)

[22]
95.
[23]
Bohuslav Bartoloměji Kadaňskému.

[24]
(1502) 14. března. Ačkoli prý nyní v postě a chystaje se do Uher nemá kdy šíře
[25]
psáti, těší se příchylnosti adressatově k sobě, a napomíná jej k pilným studiím. Chválu
[26]
sobě vzdanou skromně odmítá, ana vyplynula z přílišné oddanosti Pollicha z Mellerstattu.
[27]
Děkuje za obdržené dary a slibuje vděčnost. (Luc. 90.)

[28]
Bartholomaeo Nigro Cadanensi s. p. d. Tot continent literae tuae, Bartho-
[29]
lomaee, ut his impraesentia vix commode respondere possim, tum quia tempus
[30]
hoc aptius religioni quam commercio literarum est, tum etiam quia sarcinulas,
[31]
utpote in numero aulicorum regiorum quamprimum futurus, assidue colligo
[32]
neque levioribus his vacare possum. Ne tamen me superbum aut, si id contu-
[33]
meliosum est, in scribendo parum diligentem existimes, attingam paucis, quae,
[34]
si mihi otium esset, multis prosequutus fuissem. Quod enim me tantopere
[35]
amas atque observas, mirum in modum gaudeo, et hoc summae spei adoles-
[36]
centis in me animo plus, quam dici potest, delector. Neque velim ipse tibi
[37]
aliad de me pollicearis, non solum ideo quod a natura constitutum est, ut.
[38]
amantes amemus et his, quos nobis amicos cognoscimus, plurimum afficiamur,
[39]
sed etiam quia, quae optimis illis viris avunculis tuis, a quibus semper unice
[40]
cultus fui, praestiturus eram, tibi debere videor. Accedit his ardens tuum erga
[41]
bonas artes studium, cui generi hominum tantum ego tribuo, ut nihil aliud
[42]
sit, quo tibi magis conciliari possim. Itaque recte deinceps facies, si cura
[43]
operaque mea quam fidentissime usus fueris. Tanto autem (ut ingenue tecum


Text viewFacsimile