EN | ES |

Facsimile Lines

69


< Page >

[1]
214
[2]
et auditis et diligenter inspectis, que pro parte abbatisse et conuentus
[3]
predictarum fuere proposita coram nobis, et super propositis deliberatione
[4]
habita diligenti, plurium etiam habito consilio sapientum, appellationem abba-
[5]
tisse et conuentus predictarum legitimam pronunciamus, et quidquid post
[6]
ipsam appellationem attentatum per dictum episcopum extitit, reuocantes.
[7]
Et quia parum prodesset humilibus humilitas, nisi et contumaces penis
[8]
legitimis ferirentur, predictam abbatissam et conuentum et earum procura-
[9]
torem causa rei seruande miítendos decreuimus in possessionem ecclesie
[10]
memorate, expensarum questione predictis abbatisse et conuentui reseruata.
[11]
In cuius rei testimonium presens instrumentum fecimus per Ioannem, quon-
[12]
dam Manni de Castro Plebis subscriptum notarium publicare, et nostro
[13]
sigillo muniri. Data et procurata est hec sententia in scriptis Anagnie,
[14]
in palatio domini pape, presentibus vocatis et rogatis testibus infra Scriptis,
[15]
videlicet magistro Nicolao de Casto(?) et Ioanne, canonico Hamelensi, et
[16]
Petro, notario de Tolliano, et Crabiele notario, ei magistro Bernardo de
[17]
-.. Clerico, et pluribus aliis. Anno domini MCCLVI. die sexto Cal. Iulii.
[18]
Indictione decima quarta. Pontificatus domini pape Alexandri IV. anno
[19]
secundo. Et ego loannes, quondam Manni de Castro Plebis, apostolice

[20]
sedis auctoritate notarius, pronunciationi predicte sententie interfui, et eam.

[21]
de mandato et auctoritate dicti domini Guillelmi, Foroinliensis prepositi,
[22]
scripsi, et in publicam formam redegi, et suí sigilli munimine roboraui.

[23]
Apographum in codice Tishowicensi in Museo Moravico.

[24]
CCXXXIV.

[25]
Otakarus, dominus regni Boémiae et marchio Moraviae, possessiones ecclesiae
[26]
Olomucensis confirmat, juraque el libertates auget. DI. Opaviae, XVII.
[27]
Kalendas Augusti, 1256.

[28]
C. 12. nomine sancte et indiuidue trinitatis. Ego Premizl dei gratia
[29]
rex Bohemorum tercius. Venerabili episcopo Olomucensi Roberto eiusque
[30]
successoribus et Olomucensi ecclesie in perpetuum. Cum regie dignitati
[31]
cedat ad gloriam, quociens sanctam ueneratur et sublimat ecclesiam, nostre
[32]
placuit serenitati eius prouidere necessitati, ita ut nostre benignitatis

[33]
iL


Text viewFacsimile