| [1] |
202 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
Berkovi; správeové země vyslali několik tisíc selského lidu k doplnění vojska do Uher; v listu,
|
|---|
| [3] |
pied 6 lety Bezovi poslaném, nevidi žádného nebezpečí pro sebe. — Na Rosicích 6. list. 1602. (Ch.)
|
|---|
| [4] |
(Vencislao Budovicio.) Quod ille in comoedia ad servum suum, hoc cgo ad
|
|---|
| [5] |
epistolam hanc meam non absurde dixero: I prae, sequar, nam alioquin nulla idonea
|
|---|
| [6] |
scribendi causa occurit. cam mihi ipsi iter ad vos instet; antecedat tamen et tanti-
|
|---|
| [7] |
sper meas apud te vices sustineat, dum ipse adfuero. Quid Pragae praeterito mense
|
|---|
| [8] |
in causa religionis actum, relatum est ad me amicorum literis; quamvis, ut nunc
|
|---|
| [9] |
sunt tempora, sufficere hoc videatur, potentius tamen est malum, quod ecclesiae
|
|---|
| [10] |
nostrae promulgatione edictorum istorum minati sunt, quam ut tam leni remedio
|
|---|
| [11] |
tolli curarive possit; addo, quod non levis meo iudicio inusta est macula veritati
|
|---|
| [12] |
silentio procerum nostrorum, quorum officii fuisse videtur libello supplici vel alio
|
|---|
| [13] |
aliquo legitimo scripto eluere infamiam turpis istius notae, qua adversarii sub prin-
|
|---|
| [14] |
cipis nomine illam condemnarunt; nec enim video, qua in posterum ratione, si quis
|
|---|
| [15] |
imitatus Sternbergium nomen alicuius hoc titulo detulerit ad iudices, declinari poterit
|
|---|
| [16] |
periculum, quandoquidem tacita confessione, eos ipsos se esse, in quos edicta lata
|
|---|
| [17] |
sunt, imo stricte et merito lata sunt, iam comprobarunt. Sed de his coram; res meae
|
|---|
| [18] |
nunc pacatae sunt per discordiam hostium, qui mutuis ictibus ipsi se conficiunt.
|
|---|
| [19] |
Intellexisti haud dubie, quam acriter cardinalis in camerarium DBerkam invectus sit,
|
|---|
| [20] |
quam hic acerbe illum repulerit; tentarunt sacrifici, ut fertur, componere dissidiam,
|
|---|
| [21] |
non tamen effecerunt, quin irritatis magis animis ab invicem discesserint. Qui ab
|
|---|
| [22] |
his principiis progressio, quis deinceps exitus utrumque maneat, dies dabit; aiunt
|
|---|
| [23] |
tamen cardinalem minas iactare et accusationem moliri, nisi fortassis iam instituerit,
|
|---|
| [24] |
siquidem ad aulam profectus fertur.
|
|---|
| [25] |
Nostri rectores non ita pridem aliquot millia rusticorum in Hungariam in
|
|---|
| [26] |
supplementum exercitus miserunt, quo consilio nescio, quo commodo non prospicio ;
|
|---|
| [27] |
ili viderint, neque ego de his alio ad te animo, quam ut, quid apud nos geratur,
|
|---|
| [28] |
cognoscas. Ad literas, quas ante sexennium ad Bezam dedi, quod attinet, non video,
|
|---|
| [29] |
quid mihi inde timendum periculi. Princeps laudatus, hostium nimis honorifica facta
|
|---|
| [30] |
mentio, argumentum epistolae tale, quale congruebat amico, ad quem mittebatur, iu
|
|---|
| [31] |
reliquo nihil evulgatum, quod non publice constet. Existimo in supellectili Paludii
|
|---|
| [32] |
repertas, per quem missae erant. Tanta est hominis ambitio, ut ex minutissimis etiam
|
|---|
| [33] |
rebus falsae gloriae inanem umbram aucuparetur; nec valde alienum videtur a vero,
|
|---|
| [34] |
quod ignoranti Dezae surripuerit. Verum de his satis. OO mores, o tempora, ita ne
|
|---|
| [35] |
ergo nec loqui vera nec scribere erit integrum. "Vale, cordatissime meorum amico-
|
|---|
| [36] |
rum. Rossicio 6. Nov. 1602.
|
|---|
| [37] |
Konc. v knih. Bludov. VI—3881. fol. 57b. &. 47.
|
|---|
| [38] |
573. Doktoru Kasparovi Luckovi: Ze posílá dopisy přátelům i seznam knih, kteréž
|
|---|
| [39] |
mají býti u knihkupce opatřeny; aby požádal Robemanna za upozornění spisovatele knihy,
|
|---|
