| [1] |
z roku 1600, 12.—25. května. 145
|
|---|
| [2] |
politiae nostrae et libertatis casum tendunt adversarii, atque ita causa mea cum pa-
|
|---|
| [3] |
triae salute coniuncta est, ut hanc prodere necesse sit, si illum destituero; neque
|
|---|
| [4] |
dum tueor patriam, dum me in patria salva salvum cupio, dum, ut illam ut me servem,
|
|---|
| [5] |
perieulis me expono, habenas divinae potestatis invado aut nimia sollicitudine iusti-
|
|---|
| [6] |
tiam Dei optimi maximi praevenio, verum ita officio meo satisfacio, ut tamen illius
|
|---|
| [7] |
summo arbitrio omnia permittam, atque ita defensionem tum mei tum Moraviae sus-
|
|---|
| [8] |
cipio, ut si alio fata ducant, facile ab ea discedere possim. Non ego vi, sed iure,
|
|---|
| [9] |
non vim infero sed repello; hoc natura iubet, illud permittit religio: meam famam
|
|---|
| [10] |
libero, meam innocentiam foveo, quae vilissimo cuique conculcanda obicere non tan-
|
|---|
| [11] |
tum non esset Christiani hominis, sed nec hominis. Qui itaque dissimulem? an ergo
|
|---|
| [12] |
vis me obmutescere, ut et ego per silentium causa indefensa peream, adversariis autem
|
|---|
| [13] |
aditus patefiat ad pessundandam oppresso me universam Moraviam? Nec est, quod
|
|---|
| [14] |
temporum difficultatem mihi obicias vel inclinationem rei publicae vel fatalem hominum
|
|---|
| [15] |
socordiam: nam haec etiamsi ipsemet videam, non tamen despondeo animum nec
|
|---|
| [16] |
prospicio adhue, «ur mihi sit magis cedendum ac strenuo militi arma, abicienda vel
|
|---|
| [17] |
statio deserenda ob comilitonum ignaviam vel saevitiam tempestatis. Proinde si vir-
|
|---|
| [18] |
tutem meam instar secuti oppono perditissimorum hominum sceclestis consiliis, non
|
|---|
| [19] |
ultionem paro, si integritatem meam assero; nulla privatim iniuria hostes meos
|
|---|
| [20] |
afficio, malitiae et fraudibus eo obviam; non à pace abhorreo, non bellum moveo,
|
|---|
| [21] |
quin imo Deo vindictam relinquo; aequitatem causae meae iuri committo, eventum
|
|---|
| [22] |
si minus tranquillo, patienti certe animo expectans.
|
|---|
| [23] |
Ceterum. quod ad cancellarium attinet, nulla mihi eum eo dissidii causa nec
|
|---|
| [24] |
aliunde motus. quam quod Ladislai Berkani, cum quo mihi apertae inimicitiae, sit
|
|---|
| [25] |
ex sorore nepos; attamen ob dignitatem muneris et virtutes ipsius lubens amicitiam
|
|---|
| [26] |
eius affeetabo, dummodo ille non recuset. Sed in Christophori Lobkowiczi, qui in
|
|---|
| [27] |
perniciem capitis mei iuravit, qui totius huius incendii origo et fomes, qui hostium
|
|---|
| [28] |
meorum praesidium, in eius inquam gratiam insinuare me manifesta esset — tua
|
|---|
| [29] |
pace dixerim. — dementia. Àn vero hominem non nosti, pietatis et fidei hostem,
|
|---|
| [30] |
aviditate lucri inexplebilem, inconstantia levem, elatum fastu, cui de iustitia causae
|
|---|
| [31] |
meae non miuus ac mihi ipsi constat? Ad talem itaque patronum quod refugium?
|
|---|
| [32] |
Deum si vindicem ostendero, irridebit; si muneribus placare statuero, spoliabit me;
|
|---|
| [33] |
si vestigia ipsius de die in diem non calcavero àut ab observantia perpetua paulisper
|
|---|
| [34] |
recessero, dabit aures calumniatoribus meis; si, ut superbiam satiem, ad pedes eius
|
|---|
| [35] |
me abiecero, conculeabit me; ius meum denique si proposuero, condemnabit. Quid
|
|---|
| [36] |
est igitur, quod me moveat, ut ab illo auxilium petam? Num potentia? At illa malis
|
|---|
| [37] |
artibus quaesita, bonis artibus brevi haud dubie corruet. Flavor caesaris? At illo
|
|---|
| [38] |
nihil incertius. Prudentia? at illa vel nulla vel vitiorum caligine offusa. Quanto
|
|---|
| [39] |
igitur praestabit honesta negligentia praeterire hominem, quam turpi adulatione nón
|
|---|
| [40] |
Archiv Cesky XXVII. 19
|
|---|
