EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
a roku 1600, 13. března. 131

[2]
habeo; habeo autem, cur metuam his, quae nune videmus, tristiora ct deteriora
[3]
lpsemet. quoque a qualibus et quam numerosis adversariis oppugnor, qui in singulos
[4]
dies novas mihi lites serunt, novas insidias struunt, nova pericula creant, ut vere
[5]
diccre possem, mentem meam his subinde renovatis afflictionibus non secus ac navem
[6]
laceram marinis fluctibus et impetu adversorum ventorum agitari. Appage igitur
[7]
umbram hanc et caducam quidem ac ad occasum propendentem, succedatque ci im-
[8]
mortalis illius aeternae et nullis adversitatibus expositae vitae desiderium, qua ut
[9]
nos coronet aequissimus ille et misericors iudex Christus, ex intimis praecordiis ab
[10]
illo efflagito. Videt MDV*^, quo me luctus meus provexerit, cuius vel incrementum
[11]
vel imminutionem divinae voluntati permitto.

[12]
Hungarica vestra comitia finita jam esse existimo; quid imperatori concessum,
[13]
quid subsidii novi eontra hostem communem provisum, ut MDV?* certiorem me faciat
[14]
et conclusiones, quas vocant, comitiorum ad me mittat, percupio. Si quid praeterea
[15]
ex Transylvania vel Constantinopoli ad ipsam pervenit, ut per litteras mecum com-
[16]
municet, rogo. Liberalitatem MDV"* coactus certe suscipio, alienus natura a mune-
[17]
ribus et largitionibus appetendis, nam beneficium. accipere libertatem vendere est,
[18]
ut ille ait. Mallem autem. ego, ut MDV** constaret, officia mea, si quae a tenuitate
[19]
mea in ipsam proficisci possunt, non donis elici, sed a benevolentia promanare, nam
[20]
tum demum utrinque iucunda sunt, cum dantur, non emuntur. Addo, quidquid in
[21]
me impenditur, male collocari; nam a me, euius nulla hic authoritas, et perexigna
[22]
rerum nostrarum peritia, quid expectandum? Obsequendum tamen fuit voluntati
[23]
MDV? sed ea condicione, ne amplius me oneret: illa enim, quae alii honori sibi
[24]
esse ducunt, ego oneri mihi esse statuo. Fateor me posse errare, sed tamen error
[25]
hic venia dignus est. Non plura, ne epistola modum excedat. Valeat MDV* et nos
[26]
propediem in Moravia invisat. Krumloviae, 13. Martii 1600.

[27]
Kone. v knih. Bludov. 3881. fol. 25. è. 14 a II—3883.

[28]
') V rkp. 6. 388)—1L: ipse. 7) Tamtéž: utgue. ") Tamtéž: non respuat. *) Tato poslední
[29]
tii slova scházeji v rlp. II—3883. ?) V rkp. II—8883.: ,partim*. ) Tamtéž následuje: partim.
[30]
*) Tamtéž následují slova: ,discernam satis".

[31]
433. Dru Amandu Polanovi do Basileje: slibuje, že se ujme záležitosti jeho u bratra
[32]
svého a u Ladislava příbuzného svého. Dopis posílá mu po mladých Bukůvcích, již za příčinou
[33]
studií do Basileje se ubírají; žádá, aby je opatřil preceptorem, poroučeje je přízni jeho i tchána
[34]
jeho Jana Jakuba Grynaea. Na Krumlově [Mor.] 13. Mart. 1600. (Konc. lat. v knih. Blud.
[35]
VI 3881. f. 25b) č. 15.)

[36]
434. Doktoru Janovi Jakubu Grynaeovi poroučí syny z dvou bratří Zikmunda a Jana
[37]
Bukůvků, kteří za příčinou studií do Basileje se ubírají, a žádá ho, aby je opatřil preceptorem.

[38]
Na Krumlově [Mor.] 13. Mart. 1600. (Konc. lat. v knih. Blud. VI 3881. fol. 25b) č. 16.)

[39]
Archiv Český XXVII. 18


Text viewFacsimile