| [1] |
548 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
cum meis comparem, temporis etiam liberioris magis haud dubie abundans, ne semel
|
|---|
| [3] |
quidem per id tempus praestare istud potuerim. Quo itaque plus me tibi obnoxium
|
|---|
| [4] |
benevolentia tua hac intelligo, eo magis mihi perspicio adnitendum, ne me ab ea
|
|---|
| [5] |
in posterum superari patiar, neve committam, ut omissa eius retinendae cura, amissam
|
|---|
| [6] |
illam et merito mihi ademptam doleam.
|
|---|
| [7] |
Etsi autem repetitae hujus diligentiae triste mihi initium ab obitu Amandi
|
|---|
| [8] |
nostri, quem ut summo amore complexus sum vivum, sic mortuum multo cum ge-
|
|---|
| [9] |
mitu deploro, sumendum sit, cum res tamen aliter non ferat, id ipsum aequo animo
|
|---|
| [10] |
est ferendum. Tardius mihi innotuit, nec multo ante, quam primis literis tuis, quas
|
|---|
| [11] |
circa ldus Octobris accepi, certior de eo redderer, at mature plus satis, si ad ja-
|
|---|
| [12] |
cturam, quam bonae literae et ecclesia eo fecerunt, si ad dolorem, quem mihi pri-
|
|---|
| [13] |
vatim attulit, respicio: praeter opinionem certe atque eo tempore, quo nec expectabam
|
|---|
| [14] |
quidquam minus, nec moleste magis ferebam, quam adimi mihi aliis oceupationibus,
|
|---|
| [15] |
iisque ingratissimis, continuandae cum conjunctissimo mihi homine consuetudinis fa-
|
|---|
| [16] |
cultatem. At quomodocunque.id tandem. graviter sane acceptus est [sic] nec multis ab
|
|---|
| [17] |
annis ullius alterius gravius, cum inaliis expleta jam et exacta aetas, im aliis a la-
|
|---|
| [18] |
boribus exantlatis cessatio, in aliis morbi superati, adversitatis terminatae vel peri-
|
|---|
| [19] |
culorum impendentium effugium, liberi quimmo etiam orà et ingenia parentum reti-
|
|---|
| [20] |
nentes atque adeo illos ipsos repraesentantes moesticiam temperarent, quam in hoc
|
|---|
| [21] |
et flos virentis adhuc aetatis et ex multiplici diligentiae fructu spes immensa et so-
|
|---|
| [22] |
litudo liberorum, ut caetera praeteream, augent potius quam imminuunt. Sed conso-
|
|---|
| [23] |
lationem accipio ex divinae voluntatis consideratione, quae cum optima semper sit
|
|---|
| [24] |
et ad salutem meam, nec hic alia esse potuit, atque ex multis cum defuncto sermo-
|
|---|
| [25] |
nibus, quibus tantisper fruar, donec ad redivivum colloquium nos reducat coelestis
|
|---|
| [26] |
convictus. Ad syntagma quod attinet, potuit quidem illud ad alios ab autore missum
|
|---|
| [27] |
fuisse, memoriae vel benevolentiae testandae causa; nemini vero, quod sciam, praeter
|
|---|
| [28] |
me inscriptum est: quam ob rem quid tibi verbis illis velit, quibus nullam tibi inter-
|
|---|
| [29] |
cedere noticiam cum generosis, quibus postulantibus ille id inseripserit, afflrmas. non
|
|---|
| [30] |
satis percipio. Nam Amandus, si superstitem esse contigisset et Germauia bello con-
|
|---|
| [31] |
citata minus formidinis et periculi transeuntibus attulisset, gratam liberalitatem meam
|
|---|
| [32] |
fuisset expertus pridem, quam turbae illae ct mors inopinata et de haerede noticia
|
|---|
| [33] |
non satis certa remorata est hactenus. Nihil tamen haeredibus his perit: succedit
|
|---|
| [34] |
enim in partem muncris pio viro a me constituti vidua, nam pars altera ut nepoti
|
|---|
| [35] |
ex sorore cederet, ab amicorum intercessionibus datum a me est. Libros, quos reli-
|
|---|
| [36] |
quit, si maxime velim, ob magnitudinem sumptuum et alias necessarias impensas fa-
|
|---|
| [37] |
cere meos nequeo: licebit itaque per me, ut pro arbitrio eorum, quibus cura ista
|
|---|
| [38] |
demandata est, distrahantur. Diblicum etiam opus ne inperfectum maneat, vereor;
|
|---|
| [39] |
nostri enim, à quibus illud absolvi desideras, ministerii laboribus totos se addixerunt,
|
|---|
