[1] |
z roku 1610, 20.—31. srpna. 535
|
---|
[2] |
|
---|
[3] |
Jifímu Erazimovi Tschernemblovi: lituje, że nemohli se sejíti k ńradć na spolećnou obranu,
|
---|
[4] |
dokud byl čas; arcikníže Leopold umínil si vyhubiti všecky kalvíny, bojí se budoucnosti a j. —
|
---|
[5] |
Na Rosicích 31. srpna 1610.
|
---|
[6] |
Sic coniciebam | equidem, quiequid sperare iuberes de adventu tuo, non per-
|
---|
[7] |
missuras tamen vel patriae res vel occupationes tuas privatas, ut ad nos accedere
|
---|
[8] |
posses; eoque minus nunc doleo expectatione mea me decidisse, quod ea perexigua
|
---|
[9] |
fuerit et nunquam satis animo meo persuasa. Utinam dedisses, dum res adhuc in-
|
---|
[10] |
tegrae crant, conveniendi tui potestatem, atque adeo de salute patriae imo nostra
|
---|
[11] |
certi aliquid constituendi, cum non minori acerbitate peti eam ab adversariis
|
---|
[12] |
certum sit ac rem publicam, qui ca opinione praeocupati, quod ni per nos' staret,
|
---|
[13] |
omnia ilis ex voto successura essent, haud dubie in capita nostra et aliorum, quos
|
---|
[14] |
nobiscum voluntate conspirare norunt, necis decreverunt sententiam.
|
---|
[15] |
Heri inter cetera ex litteris ad me uuper admodum seriptis accepi, excidisse
|
---|
[16] |
Leopoldo ira percito vocem, qua omnibus Calvinistis, quo nomine nos haud dubie
|
---|
[17] |
designamur, malum interminatur, dum ciusmodi sorbitionem confectam conditamque
|
---|
[18] |
ilis affirmat, qua non aliud quam mortem ipsam hausturi essent. Id illis animo
|
---|
[19] |
fixum, ostendunt voces per convivia Vienensia passim inter pocula emissae, quatuor
|
---|
[20] |
vel quinque capitum pretio autoritatem et dignitatem regi redemptam iri. Declarant
|
---|
[21] |
etiam, quae cum rege privatim à principibus acta, ab iisdem ad caesarem scripta, et
|
---|
[22] |
consilium episcopi Viennensis, quo suàdet, ut coniunctis copiis caesarianis cum iis,
|
---|
[23] |
quas rex haberet, de haereticis tam praeclara occasione delendis statueretur, id lu-
|
---|
[24] |
|
---|
[25] |
Cum autem fortuna nobis congressum hunc inviderit eoque iam devenerit,
|
---|
[26] |
ut plerisque rei bene agendae occasionibus elapsis vix ulla spes sit relicta res nostras
|
---|
[27] |
in tuto collocandi, praesertim si caesar pacem ratam habuerit et in principes no-
|
---|
[28] |
biscum in religione. consentientes arma, quod eum onmino decrevisse constat, con-
|
---|
[29] |
verterit: eniteudum est euique nostrum pro virili, ut. proprio consilio suae et patriae
|
---|
[30] |
couservationi invigilet, donec tempus, imo Deus ipse viam et rationem communi
|
---|
[31] |
cousilio et viribus opportune aliquid aggrediendi suggesserit, quo securitas nostra,
|
---|
[32] |
si tamen ullam in hac vita polliceri nobis possumus, tandem stabiliri queat. Malis
|
---|
[33] |
consultoribus usi sunt principes Palatini, quod vestris auxiliis ex foedere nuper
|
---|
[34] |
contracto non accitis, nostrisque ex societate vobiscum inita non coniunctis, Passa-
|
---|
[35] |
viensem militem multis modis debilitatum vano retracti metu adoriri detrectarint,
|
---|
[36] |
quem si non delere, dissipare mea sententia potuissent atque ab ea parte limites
|
---|
[37] |
suos tutiores reddere; nunc integrum et stipendiis armisque pontificiorum animo-
|
---|
[38] |
siorem, novis item supplementis et pecunia brevi reficiendum duce Davaro expectent,
|
---|
[39] |
qui operam suam in exequenda proscriptione caesari spopondit, et, si vera sunt, de
|
---|