EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
z roku 1610, 20.—31. srpna. 535

[2]
1698.

[3]
Jifímu Erazimovi Tschernemblovi: lituje, że nemohli se sejíti k ńradć na spolećnou obranu,
[4]
dokud byl čas; arcikníže Leopold umínil si vyhubiti všecky kalvíny, bojí se budoucnosti a j.
[5]
Na Rosicích 31. srpna 1610.

[6]
Sic coniciebam | equidem, quiequid sperare iuberes de adventu tuo, non per-
[7]
missuras tamen vel patriae res vel occupationes tuas privatas, ut ad nos accedere
[8]
posses; eoque minus nunc doleo expectatione mea me decidisse, quod ea perexigua
[9]
fuerit et nunquam satis animo meo persuasa. Utinam dedisses, dum res adhuc in-
[10]
tegrae crant, conveniendi tui potestatem, atque adeo de salute patriae imo nostra
[11]
certi aliquid constituendi, cum non minori acerbitate peti eam ab adversariis
[12]
certum sit ac rem publicam, qui ca opinione praeocupati, quod ni per nos' staret,
[13]
omnia ilis ex voto successura essent, haud dubie in capita nostra et aliorum, quos
[14]
nobiscum voluntate conspirare norunt, necis decreverunt sententiam.

[15]
Heri inter cetera ex litteris ad me uuper admodum seriptis accepi, excidisse
[16]
Leopoldo ira percito vocem, qua omnibus Calvinistis, quo nomine nos haud dubie
[17]
designamur, malum interminatur, dum ciusmodi sorbitionem confectam conditamque
[18]
ilis affirmat, qua non aliud quam mortem ipsam hausturi essent. Id illis animo
[19]
fixum, ostendunt voces per convivia Vienensia passim inter pocula emissae, quatuor
[20]
vel quinque capitum pretio autoritatem et dignitatem regi redemptam iri. Declarant
[21]
etiam, quae cum rege privatim à principibus acta, ab iisdem ad caesarem scripta, et
[22]
consilium episcopi Viennensis, quo suàdet, ut coniunctis copiis caesarianis cum iis,
[23]
quas rex haberet, de haereticis tam praeclara occasione delendis statueretur, id lu-
[24]
culenter demonstrat.

[25]
Cum autem fortuna nobis congressum hunc inviderit eoque iam devenerit,
[26]
ut plerisque rei bene agendae occasionibus elapsis vix ulla spes sit relicta res nostras
[27]
in tuto collocandi, praesertim si caesar pacem ratam habuerit et in principes no-
[28]
biscum in religione. consentientes arma, quod eum onmino decrevisse constat, con-
[29]
verterit: eniteudum est euique nostrum pro virili, ut. proprio consilio suae et patriae
[30]
couservationi invigilet, donec tempus, imo Deus ipse viam et rationem communi
[31]
cousilio et viribus opportune aliquid aggrediendi suggesserit, quo securitas nostra,
[32]
si tamen ullam in hac vita polliceri nobis possumus, tandem stabiliri queat. Malis
[33]
consultoribus usi sunt principes Palatini, quod vestris auxiliis ex foedere nuper
[34]
contracto non accitis, nostrisque ex societate vobiscum inita non coniunctis, Passa-
[35]
viensem militem multis modis debilitatum vano retracti metu adoriri detrectarint,
[36]
quem si non delere, dissipare mea sententia potuissent atque ab ea parte limites
[37]
suos tutiores reddere; nunc integrum et stipendiis armisque pontificiorum animo-
[38]
siorem, novis item supplementis et pecunia brevi reficiendum duce Davaro expectent,
[39]
qui operam suam in exequenda proscriptione caesari spopondit, et, si vera sunt, de


Text viewFacsimile