EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
2 roku 1592, 2. ledna 20. března. 37

[2]
49.

[3]
VawFinci Suchartovi: o oblehání Rouenu a o stavu vojska, o své chorobě, jíž 4 dny byl poután,
[4]
na lože; dostal dosud toliko jediný list z domova. V tábore pred Rouenem 20. března
[5]
1592. (Ch.)

[6]
(D. Laurentio Sucharto.) S. D. Quarto nonas Januarii exaravi ad te episto-
[7]
lam, in qua de meo in Galliam adventu, de valetudine, de statu rerum mearum et
[8]
de obitu Curtini certiorem te feci. Illam acceperis nec ne, ignoro. Ex eo tempore
[9]
quominus ad hunc usque diem scriberem aliquid. rex praecipuo mihi fuit impedi-
[10]
mento, qui adventante Parmensi, prout res poscebant, varie huc et illuc nos circum-
[11]
duxit, opponens quandoque imminenti hosti, quandoque recedenti immittens. Hactenus
[12]
bellum gestum incruentum.sine multa caede et sanguine; quid in posterum expectan-
[13]
dum, novit Deus, cuius auxilium. et praesentiam et mihi privatim imploro et uni-
[14]
versis copiis nostris; quae quidem his mensibus maximae fuerunt, praesertim equestres,
[15]
sed nunc abscessu hostium immünutae. Ex undecin millibus equitum vix quinque
[16]
superesse puto. Galli plerique domum «quisque suam redierunt. Germani soli regi
[17]
praesto sunt. Pedestres copiae fame, egestate, morbis fere universae absumptae, ferro
[18]
pauci perierunt, nunc supplementum comparatur. Ordines Hollandiae duo millia pe-
[19]
ditum, regina Augliae totidem, ut hac ipsa hora affertur, auxilio misit. Veteranorum
[20]
adhuc ex omni gente ad sex aut septem millia supersunt. Obsidetur autem nunc
[21]
Rothomagum, at non oppugnatur, ambigo. consilione nostrorum ducum, au imperitia.
[22]
Flumen, quod urbem praeterlabitur, navigiis undique occelusum, ne commeatus impor-
[23]
tari queant. "l'errestria. itinera a nostris militibus obsidentur. Cibariorum, ut intelligo,
[24]
magna in urbe penuria, quod sane et ex eo colligere est, quod singulis noctibus
[25]
magnum numerum puellarum et foeminarum emmittant, quarum pudicitia nostrorum
[26]
libidini exposita quam in tuto sit, ipse iudices. Qui urbi praeest, vir cordatus est et
[27]
magnus cum regis tum religionis hostis. Reliqua multitudo urbanorum in partes
[28]
scissa, maxima tamen nobis favet, sed vi in officio continetur. Superioribus mensibus
[29]
arcis, quae de monte urbi imminet, oppugnatio iustituta, sed virtute hostium repulsi,
[30]
magno cum dedecore nostro ab illa destitimus. Aberat tum rex cum equitatu Par-
[31]
mensi obviam profectus, quam illi occasionem nacti. in. nostros impetum fecerunt
[32]
magno momento, et occisis, qui resistebant, fugatis caeteris, vallum nostrum et cuni-
[33]
culos duorum mensium operam disiecerunt et, quod summum est et maxime infamiam
[34]
auget, tormentorum aeneorum maximam partem nullo impediente abduxeruut. Et haec
[35]
summatim de rebus hactenus gestis. Mihi per haec tempora beneficio divino prospera
[36]
et constans valetudo fuit. Profluvium ventris quatriduo me in lecto continuit, ante
[37]
et post semper bene habui. Vos quo nunc iu statu sitis. ignoro. Semel tantum domo
[38]
literas accepi, illas, quae sub finem Decembris scriptae. Spero vos recte valere. quia
[39]
id maxime cupio et te praesertim, cuius curae reliquorum valetudo est communissa.


Text viewFacsimile