[1] |
524 A. XXX1II. Dopisy Karla ze Žerotína
|
---|
[2] |
1665.
|
---|
[3] |
Jiřímu Erasmovi Tschernemblovi: že z příčiny přehlížení moravského vojska u Výškova ne-
|
---|
[4] |
bude se moci s ním sejíti; vyslovuje své obavy o budoucnosti. — Na Rosicích
|
---|
[5] |
|
---|
[6] |
Non amplius licet, ut ad te conveniendum domo excedam. illustrissime Tscher-
|
---|
[7] |
nemcli, cum octavo abhinc die Viseoviam, oppidum in meditullio fere provinciae si-
|
---|
[8] |
tum, necessario mihi sit proficiscendum, ut lustrationi equitatus nostri, eui. IIT. Non.
|
---|
[9] |
Aug. dictus cest, et ubi plerosque e proceribus nostris adfuturos existimo. intersim.
|
---|
[10] |
Si desiderio meo, constituto alicubi ad mutuam congressionem loco, satis fecisses, po-
|
---|
[11] |
tuissem intra hos dies profeetiunculam illam et reditum commode absolvere; iam dum
|
---|
[12] |
ipsemet adventus tui spem interjicis, quem [ab] homine tantis occupationibus distento
|
---|
[13] |
vix mihi polliceri, multo miuus petere audeo, praereptam mihi doleo mutui colloquii
|
---|
[14] |
commoditatem. Sum autem (ut scripto me explicem, quando tui adeundi copia non
|
---|
[15] |
datur) in magno metu vcl curis potius, atque istud non tam mea quam patriae atque
|
---|
[16] |
adeo rezis et unitarum provinciarum causa, dum socordiam nostram in tauta rerum
|
---|
[17] |
omnium opportunitate, adversae autem partis in tantis angustiis industriam et inde-
|
---|
[18] |
fessam sollicitudinem, imo libidinem ad nos evertendos cffrenctam et obstinatam in-
|
---|
[19] |
tueor, vixque me cohibco, dum apud me reputo armatos: nos et ab [sie] omni necessario
|
---|
[20] |
apparatu instructos adversus inermes et propemodum. si unum excipias furore per-
|
---|
[21] |
citum inflammatumque animum, de cetero fere imparatos, vix adhuc subsistere imo
|
---|
[22] |
uec substituros diutius, si ad vim, quam minantur. fraudes etiam ac insidias pridem
|
---|
[23] |
inchoatas, nondum tamen a quo opportuit maxime animadversas, attexere porro per-
|
---|
[24] |
|
---|
[25] |
Pudendum sane est ct miserandum tantas opes, tantas copias tam inutiliter
|
---|
[26] |
absumi et sub vclo pacis occultari crudelissimum bellum vel ruinam potius inevita-
|
---|
[27] |
bilem, si consiliis successus non defuerit. Quis enim cos credet, ubi regem et pro-
|
---|
[28] |
vincias senserint exarmatos, ab impetu in utrosque faciendo sibi temperaturos, quos
|
---|
[29] |
sciat nec pudore nec fidei religione nec timore Dei. periurii vindicis, nec famae de-
|
---|
[30] |
nique et existimationis periculo retentos fuisse. quin in nos flammis et ferro desac-
|
---|
[31] |
virent, nisi Deus ipse detectis sceleratissimis molitionibus furorem istum repressisset
|
---|
[32] |
ct inermes nos írusisset in arma.
|
---|
[33] |
Ned demus vanum esse huuc metum tutaque nobis omnia in hoc, quod reli-
|
---|
[34] |
quum est decurrentis anni: at quis de periculo instantis et. aliorum. subsequentiuni
|
---|
[35] |
securos reddet? Num fides et promissa eleetorum et principum? at quis ea. potiora
|
---|
[36] |
dicere ausit promissis et fide caesaris, quae tamen avertere a nobis tantam vim mali
|
---|
[37] |
non potuerant? Num imbecillitas adversariorum et inopia? at qui hoc anno subni-
|
---|
[38] |
nistravit et vires ot opes, qui non faciat in alios, cum expensae tantae in hanc ex-
|
---|
[39] |
peditionem factae non sint, quin eaedem absque magno incommodo ctiam in posterum
|
---|