| [1] |
z roku 1610, 5. května. 501
|
|---|
| [2] |
verto. Cum itaque vix ullum hoc rerum statu videam exitum laborum, turbisque et
|
|---|
| [3] |
periculis plena cernam omnia, ac cam ob rem minime intelligam, quo jure, patria
|
|---|
| [4] |
deserta, indulgere ipse mihi et visendis amicis animum relaxare possim, novum ad
|
|---|
| [5] |
preces mihi refugium est: si quid aliter fieri nequeat, proferri bona venia tua ad-
|
|---|
| [6] |
ventui diem peto, tantisper saltem conniveri in crebra mearum excusationum
|
|---|
| [7] |
iteratione, dum vel sine periculo abire hinc, vel sine metu et curis versari apud
|
|---|
| [8] |
vos permissum mihi fuerit. Piget me, toties variasse promissa, toties expectationem
|
|---|
| [9] |
tuam fefelisse; sed necessitate peccatum, non voluntate, quis non vidit? Id ipsum,
|
|---|
| [10] |
quod stare dictis nequeo, poena mihi est; absit, ut aliam imponas. Permitto me
|
|---|
| [11] |
tibi tamen, a tam aequo judice nihil iniqui expectans. Caeterum Vercium tibi
|
|---|
| [12] |
commendo, quid poscat, quid sibi deberi arbitretur, melius ex ipso intelliges, quam
|
|---|
| [13] |
a me possit indicari, cum mihi de servitiis vobis ab ipso praestitis aliter non constet,
|
|---|
| [14] |
quam quatenus ab eo familiaribus in colloquiis obiter aliquid excepi. Commendo
|
|---|
| [15] |
autem eum co diligentius, quia ab aliquot meusibus domesticus mihi factus est. De
|
|---|
| [16] |
publicis ad. Tschernemelium nostrum perscripsi: nolo actum agere; ab eo accipies,
|
|---|
| [17] |
si quid dignum communicàndo iudicabit. Paucissimis attigi conjunctionem a princi-
|
|---|
| [18] |
pibus Germaniae nobiscum expetitam, tecum autem de ea nullum verbum, ne me
|
|---|
| [19] |
perstringas, ut soles, non in tanta aestimatione esse apud me vires imperii, iu quanta
|
|---|
| [20] |
par sit. At mihi injuria fit hac in parte; imo hoc ipsum est, quod timeo, ne ab
|
|---|
| [21] |
amplitudine ista parvitas nostra absorbeatur, ne potentia illa imbecillitatem nostram
|
|---|
| [22] |
vel conculcet, vel negligat, ne conjunctio, quam inibimus, subjectionis sit initium,
|
|---|
| [23] |
ne pomum Kridis objiciamus concertantibus diis, ne dum securitati nostrae nimium
|
|---|
| [24] |
studemus, certioribus et maioribus implicemur periculis. Speciose sane id esset in
|
|---|
| [25] |
vulgus et pulchrum! Verum ni nosti prius, ex fabulis disce, quid urnae fictili Ша
|
|---|
| [26] |
ahenea societas profuerit. Quis neget multum accessisse splendoris caesari ex lega-
|
|---|
| [27] |
tionibus Persicis, at auxilii et utilitatis quantum est? Considera preterea attentius,
|
|---|
| [28] |
eur comites nostri uno excepto Ottingio e foedere exclusi, civitates ascitae; cur
|
|---|
| [29] |
ante aliquot annos Delgicae provinciae, tantis opibus florentes et summa contentione
|
|---|
| [30] |
aunitentes, nunquam tameu impetrare potuerint, ut arctioribus vinculis corpori imperii
|
|---|
| [31] |
iligarentur. lIaec dum perpenderis, non despicere me magnitudinem imperii (cujus
|
|---|
| [32] |
enim hoc esset dementiae), sed metuere animadvertes, et mutata sententia rectius
|
|---|
| [33] |
de me imposterum judicabis. Sed satis ista sunt, ne dum ne verbo rem tantam
|
|---|
| [34] |
tetigisse videri volo, paginam impleam. Vale, illustrissime Riccarde, et filios valere
|
|---|
| [35] |
scito. Illustrissimae conjugi tuae, filiae meae plurima observantia colendae, plurimam
|
|---|
| [36] |
salutem meo nomine imperti. Ross. III. No. May. Tui non minus observantissimus
|
|---|
| [37] |
quam amantissimus C. Z.
|
|---|
| [38] |
Konc. v knih. Blud. VI—3881 fol. 161v 6. 24.
|
|---|
