| [1] |
z roku 1610, 3.-—11. unora. 481
|
|---|
| [2] |
|
|---|
| [3] |
Budovcovi: Žerotín seznal z jeho dopisu, že Budovec takřka válku vyhlašuje těm, kteří s Čechy
|
|---|
| [4] |
dobře smýšlejí; jest třeba promluviti o hrozícím nebezpečí, jež neplyne z nesvornosti pano-
|
|---|
| [5] |
vníků, nýbrž z těsného spojenství jejich rádců, jejichž všechny snahy směřují jen k záhubě
|
|---|
| [6] |
strany protivné; avšak v panství Matyášově přece méně se hřeší, než v panství Rudolfově;
|
|---|
| [7] |
Moravané skrze své posly žádají na králi, aby povolil požadavkům stavů Rakouských, a ne-
|
|---|
| [8] |
dosihnou-li toho, budou hledati jiné cesty. (Ch.) — Na Rosicích 11. února 1610.
|
|---|
| [9] |
(Vencislao Budovicio.) Dum alienis distrahor, nostris intentius immoror ne-
|
|---|
| [10] |
gotiis, illustris baro! Sensim mihi labitur, imo elabitur quodam modo tempus ad te
|
|---|
| [11] |
Scribendi; quamvis si nihil dissimulans dixero, quod sentio, non negavero, tuis ultimis,
|
|---|
| [12] |
quibus ad binas meas rescripsisti, languidiorem me redditum, in proposito, quod
|
|---|
| [13] |
susceperam, tecun, quam saepissime fieri posset, de republica conferendi. Nam si
|
|---|
| [14] |
quidem ita se res habent, ut bellum propemodum denuncies iis, qui de salute vestra
|
|---|
| [15] |
anxii, vos de periculis, quae vobis imminent, commonefaciunt, insidias, si quae ad-
|
|---|
| [16] |
versus vos parantur, detegunt, fraudes adversariorum explicant, et si quid ex parte
|
|---|
| [17] |
vestra peccatum videtur, de eo ad vos amice referunt: nescio, quid me excitare de-
|
|---|
| [18] |
beat, ut in sententia perstem. Sed quid agam? Si tacuero, et tu exemplo meo tacebis.
|
|---|
| [19] |
Milentium autem nostrum qua ratione commoda publica promovere possit, non video;
|
|---|
| [20] |
qua ratione possit remorari, clarius quam cupiam animadverto. Dicendum ergo po-
|
|---|
| [21] |
tius, quid urget perire nos, sed in eum finem dicendum, ut ne pereamus; alio-
|
|---|
| [22] |
quin enim actum est et perimus revera paulatim utrique, non discordia principum
|
|---|
| [23] |
nostrorum, ut tu quidem existimas, quae non magnum adfert momentum ad indu-
|
|---|
| [24] |
cendum rebus vel meliorem vel deteriorem statum, sed nimia eorum conjunctione,
|
|---|
| [25] |
quibus illi se imprudentes permiserunt; qui alios fines cum sibi propositos habeant,
|
|---|
| [26] |
quam «quos fides principibus data exigit, nec rebus nostris integris eos assequi va-
|
|---|
| [27] |
leant, omnes cogitationes suas in exitium nostrum direxerunt. Manifesto id apparet
|
|---|
| [28] |
utrobique, magis tamen apud vos in promptu est, quos toties delusos, tot modis,
|
|---|
| [29] |
tot gyris circumactos eo redegerunt, ut patientia vestra nemini non admirationi sit.
|
|---|
| [30] |
Minc illae procrastinationes tam frequentes et vobis ipsis suspectae pridem, hinc
|
|---|
| [31] |
dissidia non publica tantum ordinum inter se concurrentium, sed et privatorum
|
|---|
| [32] |
depugnantium pro nescio qua gloriolae aura; hinc sumptus innumeri, hinc tot diffi-
|
|---|
| [33] |
eultates objectae, tot pollicitationes numquam adimpletae, et quod in his malis longe
|
|---|
| [34] |
pessimum est, hinc fastidium istud et satietas quaedam laborum et curarum atque
|
|---|
| [35] |
ex eà emanans languor, qui fervorem illum priorem magna iam ex parte vel extinxit,
|
|---|
| [36] |
vel imminuit saltem. Nobiscum etsi cautius nostrates agunt, in eo tamen mentem
|
|---|
| [37] |
rationemque omnem defixam habent, ut nos non minus quandoque evertant. Atque
|
|---|
| [38] |
inde est, quod cum nobis et Hungaris in plerisque morem gerunt, Austriacis se in-
|
|---|
| [39] |
festiores praebent; non quod illos majore quam nos odio prosequantur, sed quia
|
|---|
| [40] |
Archiv Cesky XXVII. 61
|
|---|
