| [1] |
z roku 1609, 17.—26. prosince, 471
|
|---|
| [2] |
moribus est praeditus et plurium linguarum peritus. Hunc si IDV* probet, quam pri-
|
|---|
| [3] |
mum ad illam mittam.
|
|---|
| [4] |
Копс. v knih. Bludov. VI—83881 fol. 151 €. 65.
|
|---|
| [5] |
1632. Amandovi Polanovi dékuje za zaslané a jemu vénované dílo ,Syntagma.* — Bez
|
|---|
| [6] |
místa a datum (po 17. prosinci 1609). (Konc. lat. v knih. Blud. 3881, f. 164 č. 66.)
|
|---|
| [7] |
|
|---|
| [8] |
Jifímu Erazimovi Tschernemblovi: lituje krále, uváděného na scestí špatnými rádci; žádá ho,
|
|---|
| [9] |
aby ustanovil místo a den k rozmluvě buďto v Uhřích nebo v Rakousích, avšak nedaleko
|
|---|
| [10] |
hranic Moravských; dává zprávu o útěku Opavského děkana Mikuláše Sarkandra z vězení
|
|---|
| [11] |
Výškovského a o listu, který v té příčině napsal králi. — V Přerově 26. prosince 1609.
|
|---|
| [12] |
(Domino Georgio Erasmo Tschernembl baroni.] Illustrissime baro! Illas quidem,
|
|---|
| [13] |
quas te XVII. huius decurrentis mensis ad me dedisse nuncias, hactenus non vidi,
|
|---|
| [14] |
sed quo loco res sint, ex posterioribus tuis, quas frater l’osonio attulit, satis patet.
|
|---|
| [15] |
Quid dicam? video nos fato quodam invitos trahi, quo nolumus, sed sequendus erit
|
|---|
| [16] |
Deus, quo nobis praeibit. Conscientia mihi testis est nihil me intentatum reliquisse,
|
|---|
| [17] |
quo rebus afflictis ità mederer, ne medicina necem nobis afferet, sed salutem. At
|
|---|
| [18] |
quia nec precibus nec consilis nec obsequio nec fide nec labore quicquam profi-
|
|---|
| [19] |
cere me video, nolo Deo reniti aliquid forsan agitanti, quod adhuc nos latet. Deploro
|
|---|
| [20] |
sortem miseri regis, cuius amorem tantum abest ut exuam, qüoties eius actiones ct
|
|---|
| [21] |
imperii administrationem intueor et ad examen revoco, ut prae commiseratione vix
|
|---|
| [22] |
abstineam a lachrimis; sed animadverto succurrendum illi esse, nc perditi homines
|
|---|
| [23] |
illum et nos perdant. Assentior tibi proinde, utque tecum quam primum consilii ea-
|
|---|
| [24] |
piendi causa conveniam, necessarium iudico. Posonium quidem accedere inuumerae
|
|---|
| [25] |
me rationes prohibent, sed si locum aliquem in finibus Moraviae, qui unius diei iti-
|
|---|
| [26] |
nere tantum Posonio, hinc autem bidui ferme absunt (sive eum in Austria mavis sive
|
|---|
| [27] |
in Hungaria) pro arbitrio tuo delegeris, nullam interponendo moram ad te excurram.
|
|---|
| [28] |
Eum ad finem hunc e domesticis meis cum litteris ad te mitto exploratum, quid
|
|---|
| [29] |
tibi sit animi et utrum opportunum vel etiam possibile, ut alibi quam Posonii con-
|
|---|
| [30] |
grediamur. Tuum erit dispicere, ubi me tibi obvium velis; Erasmus Landavius, qui
|
|---|
| [31] |
circa partes illas ampla praedia possidet, poterit te de situ provinciarum edocere.
|
|---|
| [32] |
Hoc autem te monitum volo, mihi omnino ad Nonas Januarii Olomucium redeundum
|
|---|
| [33] |
esse, neque hinc discedere posse ante Kalendas, reliqui dies mihi liberi. Responsum
|
|---|
| [34] |
itaque expecto, quo me de voluntate tua certiorem reddi expeto. Qui litteras tradet,
|
|---|
| [35] |
ignarus est meae sententiae, et consultius erit, ut tu quoque, quidquid tandem statuas,
|
|---|
| [36] |
|
|---|
| [37] |
Noster decanus Opaviensis ea nocte, quae primum festi natalitii diem ante-
|
|---|
| [38] |
cessit, clausis ianuis disparuit, si praefecto arcis Viscoviae, haud dubie mentienti, cre-
|
|---|
