| [1] |
452 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
jakož i odpověď, kterou vyslanec králův dostal v Cařihradě. — V Brně, 28. října 1609. (Konc.
|
|---|
| [3] |
franc. v knih. Blud. 3881, f. 150 č. 47.)
|
|---|
| [4] |
|
|---|
| [5] |
Polanovi píše o radostném obratu ve svém životě; milostí boží byl sproštěn všech útrap a pro-
|
|---|
| [6] |
tivenství, jimiž od let byl pronásledován, a protivníci jeho stíženi zaslouženými tresty božími.
|
|---|
| [7] |
|
|---|
| [8] |
(Amando Polano. Tediens in patriam Guetlinus epistolam a te, quam, ut
|
|---|
| [9] |
videre est, diu apud se et inde a mense Junio, quo scripta cst, tenuerat, mihi tra-
|
|---|
| [10] |
didit; ex cujus lectione facile colligo, meas eodem quidem mense, sed aliquot septi-
|
|---|
| [11] |
manas ante exaratas nondum tibi fuisse redditas. In spe tamen sum, praestitisse id
|
|---|
| [12] |
postea Caesarem Calandrinum, cui commendatae fuerant. Ita sane est, in neminem
|
|---|
| [13] |
melius convenire posse, quae sibi ct omuibus piis solatio cecinit propheta regius,
|
|---|
| [14] |
quam in me, qui diu vexatus variis variarum persecutionum formis et jactatus non
|
|---|
| [15] |
unius generis injuriis, et in contumeliam meam data opera, excogitatis afflictionibus,
|
|---|
| [16] |
bonitate divina non solum iis omnibus exemptus sum, sed postquam multos in annos
|
|---|
| [17] |
spectaculo fuissem angelis ct hominibus factus, tandem sum spectator ipse calami-
|
|---|
| [18] |
tatis et ignominiae, cui Deus hostes meos justo supplicio involvit. Non invitus hanc
|
|---|
| [19] |
illius benignitatem erga me praedico, nec reticeo, ubi id sine suspicione ostentationis
|
|---|
| [20] |
et exprobrationis odiosae fieri potest, opera potentis manus divinae. Ac utinam, taceo
|
|---|
| [21] |
gratiam referre, cum id supra humanas vires, sed gratus esse, grata nempe mente
|
|---|
| [22] |
agnoscere et rependere voluntate tam ingens beneficium possim: verum exhorreseo,
|
|---|
| [23] |
quoties me, quam impar acceptae gratiae sim, examino; ac nisi mihi constaret, non
|
|---|
| [24] |
ignorare Deum, quid fictilia vasa possimus, memoremque esse, quod pulvis sumus,
|
|---|
| [25] |
quod foenum, quod caro, non frustra eas poenas extimescerem, quae ingratos sequi
|
|---|
| [26] |
solent. Juvabis mc itaque ipse suspiriis tuis et votis, et quum nihil mihi reliquum
|
|---|
| [27] |
Sit, quam velle, atque id ipsum multis modis imperfectum et contaminatum, caetera
|
|---|
| [28] |
omnia ct ea ipsà, quae huic desunt, suppleat ille, per quem et propter quem Deo
|
|---|
| [29] |
gratum est, quidquid nostrum est. Nolo autem defatigare te enarratione eorum.
|
|---|
| [30] |
quae hoc biennio et praesertim inter initia liberationis meae gesta sunt, cum per-
|
|---|
| [31] |
suadeam mihi, nihil te omnium latere; satis sit dixisse, vidisse me adversarios meos
|
|---|
| [32] |
quodammodo mihi supplices factos et videre nunc plerosque vel caesos flagellis
|
|---|
| [33] |
divinis vel occisos. Periit, quod scripsi nuper, et foede periit summus curiae regni
|
|---|
| [34] |
praefectus Lobcovicius, princeps eorum, qui me perdendum susceperunt. Eum non
|
|---|
| [35] |
ita pridem secutus est alter, non minus illo perniciosus, quamvis non tantae autori-
|
|---|
| [36] |
tatis, Felicianus Moschius, cujus repentinus interitus et terrori multis est et admi-
|
|---|
| [37] |
rationi. Ladislaus Berka decreto in proximis comitiis renovato plane omni spe ab
|
|---|
| [38] |
ordinibus exutus est, ut unquam provinciae restitui possit. Cancellarius. Dohemiae
|
|---|
