| [1] |
|
|---|
| [2] |
z roku 1609, 12. září—2. října. 447
|
|---|
| [3] |
deant. Hotkirchius senior suspicionem a se amovit; frater nullam incurrit hactenus.
|
|---|
| [4] |
Consiliarii aulae ex arbitrio Gleselii creantur. Haec est epistola Tschernemelii,
|
|---|
| [5] |
totidem fere verbis excerpta. Ego Deo volente cras Brunam redeo, jus cum coeteris
|
|---|
| [6] |
colleris ex more popularibus meis administraturus. Te interim, ill"* Domine, valere
|
|---|
| [7] |
jubeo et ill"^^ conjugi, filiae meae semper observandae, plurimam salutem asscribo.
|
|---|
| [8] |
Rossiczio pridie Id. Sept. 1609. 'Tui non minus amans, quam observans oc.
|
|---|
| [9] |
Opis v knih. Blud. 3881 fol. 149 ć. 42.
|
|---|
| [10] |
1603. Smilovi z Doubravice ukládá, aby s rukojměmi se domluvil o den k složení
|
|---|
| [11] |
počtu po neb. Petrovi Žerůtském. — V Brně, 27. září 1609. (Konc. český v knih. Blud.
|
|---|
| [12] |
|
|---|
| [13] |
1604. Jeronymovi Bonacinovi: jakmile přehlédne účty, pošle mu peníze. — V Brně,
|
|---|
| [14] |
30. září 1609. (Konc. vlašský v knih. Blud. I—3883.)
|
|---|
| [15] |
1605.
|
|---|
| [16] |
Jitimu Erasmovi Tschernemblovi: omlouvé-se, ze dlouho neodpovídá na poslední dva dopisy;
|
|---|
| [17] |
šíří se o přítomném stavu věcí veřejných. — V Brně 2. října 1609.
|
|---|
| [18] |
(D* G. E. b. a Tsch.) Rescripsissem sane plus quam libenter ad tuas, quas 8. et
|
|---|
| [19] |
16. huius mensis ad me dedisti, mi Tschernemeli: sed non ignoras haud dubie, quam
|
|---|
| [20] |
onerosa sit ut plerumque condicio mea, quoties iudicia hic pro more celebrantur, ita ut
|
|---|
| [21] |
nihil ferme serii serio praeter domestica tractare liceat. Habe me proinde exeusatum et
|
|---|
| [22] |
huic paulo longiori morae, quam praesens rerum status eam [sic] requirat, ignosce. Ce-
|
|---|
| [23] |
terum, quae scribis, multo magis me commovissent, si non pridem essent cognita, prae-
|
|---|
| [24] |
visa et animus ad ea sustinenda paratus, imo etiam de remediis uteumque prospectum
|
|---|
| [25] |
evitandis maioribus incommodis. Inde ab ipsis principiis huius conversionis rerum
|
|---|
| [26] |
nostrarum, quam perieulosa esset cum improbis societas, non ignorabam, nec me
|
|---|
| [27] |
latebat non admodum esse spem firmam emendandi corruptissimi istius, qui tum erat,
|
|---|
| [28] |
status, in sola mutatione principis, nec eo consilia mea dirigebam, ut nobis hic beatis
|
|---|
| [29] |
esse liceret: sed is erat scopus, ut liberati a dominatione Pragensis aulae aliquam
|
|---|
| [30] |
saltem haberemus respirandi facultatem. Id Dei beneficio effectum est, non apud nos
|
|---|
| [31] |
tantum, sed et apud Hungaros et dicere licet etiam in Austria, ubi etiam si non
|
|---|
| [32] |
magna appareat rerum in melius commutatio, manente eadem prope forma rei
|
|---|
| [33] |
publicae, maxima tamen in eo est, quod vobis et obloqui et repugnare et in con-
|
|---|
| [34] |
trarium niti imo minari libere liceat, cum prius ne mutire quidem tuto esset
|
|---|
| [35] |
|
|---|
| [36] |
Haec co dico, ut, quantum citra offensionem conscientiae et reipublicae ever-
|
|---|
| [37] |
sionem tolerari potest, toleremus, nec fastidiamus id, quod nobis benignitate divina
|
|---|
| [38] |
obtigit boni, licet non omnia ex voto nostro succedant, imo permittamus adversa-
|
|---|
