| [1] |
422 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
nihil impedierit, guod minime velim aut sperem, filiam tibi Deo auspice et pronubo nu-
|
|---|
| [3] |
ptum tradam, gui primus hominem improbavit esse solum, cui religua fortunaturo per-
|
|---|
| [4] |
mitto. Cupio tamen, ut de caeteris, quae ejusmodi solemnitates plerumque comitantur,
|
|---|
| [5] |
prius inter nos commode conveniat; quod fieri poterit, si ad comitia, quae regem
|
|---|
| [6] |
hrevi indicturum spero, accesseris; sin minus, per literas inter nos transigendum
|
|---|
| [7] |
erit. Quae ad rempublicam attinent, quia te aliis nunc cogitationibus occupatum scio,
|
|---|
| [8] |
non confero, facturus alias, cum mens tibi successerit expedita magis a juvenilibus
|
|---|
| [9] |
desideriis, quibus tamen video te praeter morem aliorum adolescentum parum im-
|
|---|
| [10] |
plicatum esse. Vale. Ross. pridie Pascham [1609].
|
|---|
| [11] |
P. S. Feriae Paschales, quas Evancziczii transmisi, et postquam inde redii,
|
|---|
| [12] |
continuae ab hospitibus interpellationes tabellarium tuum tam diu hic detinuerunt,
|
|---|
| [13] |
quod te minime aegre laturum vel ipsi imputaturum spero. Filiam meam, quod ad
|
|---|
| [14] |
binas tuas nihil respondeat, excuset virgineus pudor et educatio domestica strictior;
|
|---|
| [15] |
cum cam apud te habebis, compensabit, quid nune videtur negligere.
|
|---|
| [16] |
Opis v knih. Bludov. 3881 fol. 143v č. 17.
|
|---|
| [17] |
1563. Jeronymu Bonacinovi: o nutném odkladu svatby své dcery a úmyslu svém
|
|---|
| [18] |
objednati k ní věci z Italie, z kteréžto příčiny pfeje si promluviti o tom üstné s Bonacinou.
|
|---|
| [19] |
Upomíná o noviny a zprávy o Orchim. — Na Rosicích, 29. dubna 1609. (Opis vlašský v knih.
|
|---|
| [20] |
Blud. VI—3881, f. 143 v. č. 18.)
|
|---|
| [21] |
1564.
|
|---|
| [22] |
Lavinovi: omlouvá se, Ze nemůže přijíti na jeho svatbu, a posílá mu víno Strážnické; pověsti,
|
|---|
| [23] |
že by král Matyáš strojil něco proti svému bratru, jsou nesprávny; věří, že proti němu (Že-
|
|---|
| [24] |
rotínovi) najati byli vrahové ; o testamentě posledního Rožmberka. — Na Rosicích 30. dubna 1609.
|
|---|
| [25] |
(Matthiae Lavino (olim Timino) medico). Non neglecturus eram, postquam
|
|---|
| [26] |
certus factus sum de indubitata expectatione nuptiarum tuarum, defungi amici officio
|
|---|
| [27] |
et laeta acclamatione gratulantis animi affectum per literas exprimere, nisi me tum
|
|---|
| [28] |
Viennae tum in patria continui labores totum occupassent, ut iis solis hactenus
|
|---|
| [29] |
vivendum fuerit. Atque utinam, quae diuturniore mora offensio forsitan contracta
|
|---|
| [30] |
est, praesentia mea in solemnitate nuptiali cohonestanda averti posset. Sed nosti,
|
|---|
| [31] |
quo loco sunt res meae et quam urgentes oportet esse causas, quae me provincia
|
|---|
| [32] |
excedere patiantur; cui si recte praeesse cupio, si convenientem muneri meo ejus
|
|---|
| [33] |
tuendae habere curam, affixus domi desidere cogor: nedum ut liceat mihi vel ad
|
|---|
| [34] |
libitum amicorum, vel meum arbitrium, quoties occasio postularet, ea egredi. Qua-
|
|---|
| [35] |
propter facile me veniam absentiae impetraturum puto, cum probe mihi constet, te
|
|---|
| [36] |
cupiditates tuas ita moderare solere, ut rationi semper potissimus apud te sit locus.
|
|---|
| [37] |
Quod autem neminem loco meo mitto, id haud difficulter aestimare potes, non
|
|---|
