| [1] |
416 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
mento quidem, quo me, valentem, ut videbar, et cum quodam ex amicis sermones
|
|---|
| [3] |
de republica miscentem, corripuit febris catarralis ex inconstantia cordis et incom-
|
|---|
| [4] |
moda habitatione contracta, quae cum per quatriduum hoc non sine molestia et
|
|---|
| [5] |
taedio me detinuit, ita me aftlixerit [sic], ut nulli labori ferendo praefuerim: causam
|
|---|
| [6] |
praebuit responsi praeter voluntatem meam et sententiam protrahendi. Etsi autem ad
|
|---|
| [7] |
multa, quae scribis, multis rescribendum esset; quia tamen negociorum, «quibus hic
|
|---|
| [8] |
tractandis inhaereo, gravitas id minime permittit, praetereo ea, quae rem ipsam non
|
|---|
| [9] |
adeo contingere videntur, illa praesertim, quae de laudibus meis nimis copiose inter-
|
|---|
| [10] |
mixta, quas ut non agnosco, sic nec admitto, tibi autem eo facilius condono, quod
|
|---|
| [11] |
te per aetatem minus adhuc moderandis affectibus sufficere posse non ignoro. Ad
|
|---|
| [12] |
caput autem rei quod attinet: nondum mihi, quae inter nos Olomucii acta, exciderunt,
|
|---|
| [13] |
nec me poenituit hactenus consili. Sic enim ex re tua et filiae. meae arbitratus
|
|---|
| [14] |
sum, u£ ne quid temere, ne quid festinanter in re tanti momenti utrinque tentaretur;
|
|---|
| [15] |
cum enim plerumque, sicubi per inprudentiam peccatum est, poenitentia et solatio
|
|---|
| [16] |
et remedio mortalibus esse solet. conjugium tamen ubi semel cst contractum, nullus
|
|---|
| [17] |
est amplius mutandae sententiae vel erroris emendandi locus. Velim proinde, ut
|
|---|
| [18] |
maturitate, quae deceret, adhibita, prudenter tecum deliberares, àn discedere a con-
|
|---|
| [19] |
silio suscepto satius esset, aut in proposito persistere: nam quod ad filiam meam
|
|---|
| [20] |
attinet, ità eam ab ineunte aetate institui, ut non aliam sibi sciret voluntatem, quam
|
|---|
| [21] |
eorum, qui eum mea conveniunt. Iam cum videam, eandem tibi adhuc mentem esse,
|
|---|
| [22] |
quae tum fuit, nec quó ad me ulla sit causa, quae me desiderio tuo, cujus pios et
|
|---|
| [23] |
elegantes mores, cum ingenua verecundia conjunctos, magis amo, quam caetera, quibus
|
|---|
| [24] |
Deus liberaliter te alioquin instruxit, suspicio, attentari prohibeat; credim etiam
|
|---|
| [25] |
omnino Deo autore hanc inter nos necessitudinem consiliari: flliam: meam cum Deco
|
|---|
| [26] |
tibi despondeo, collocuturus ctiam, illo coeptis meis favente, ubi primum de tempore et
|
|---|
| [27] |
alis circumstantiis inter nos convenire, iis tamen, quas agnatis tuis tuo nomine
|
|---|
| [28] |
mecum agentibus aperui, conditionibus. Interim nolim a te fratrem meum et agnatos,
|
|---|
| [29] |
(iasparem, Bernardum et Victorinum, honoris causa praeteriri, quos conjunctioni
|
|---|
| [30] |
huic nostrae favere magis cupio, quam adversari. Vale, illustris Daro, et consilium
|
|---|
| [31] |
tuum diligenter Deo commenda, a quo omnis benedictio expetenda ct expectanda.
|
|---|
| [32] |
Vieunae IIL Id. Febr. [1609]. Tui et tuarum virtutum amantissimus.
|
|---|
| [33] |
Konc. v knih. Bludov. 3881 fol. 142 €. 9.
|
|---|
| [34] |
1533. Jiřímu Erasmovi Tschernemblovi: ačkoli by si přál ho viděti, přece neradí, aby
|
|---|
| [35] |
jinak přišel do Moravy než v průvodu ostatních vyslaných. — Bez místa, 11. února [1609].
|
|---|
| [36] |
(Kone. lat. v knih. Blud. VI.—3881, f. 142 v. ¢. 10.)
|
|---|
| [37] |
|
|---|
| [38] |
Step. Mlésházymu: o návratu hrabéte z Hodic z Rohů a příznivé odpovědi dané od shro-
|
|---|
| [39] |
máždéných stavů; očekává se příchod plnomocníků jejich; mnoho by přispěla přítomnost Illés-
|
|---|
