[1] |
400 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
---|
[2] |
probe conscientiae suae consuluerint, quantam divini honoris habuerint rationem,
|
---|
[3] |
videant illi, qui in innocentes ea effuderunt; innocentes re vera, nam etsi quid pec-
|
---|
[4] |
'atum a me fuisset, quamvis nullius hac quidem in parte delicti mihi sim conscius,
|
---|
[5] |
quis propterea existimet illis culpam praestandam, poenam luendam fuisse, quibus
|
---|
[6] |
cum negotiis rei publicae, cum consiliis aulae nihil negotii, nihil consilii?
|
---|
[7] |
Ignosce, quod liberius querelas meas apud te depono, cum id facium fiducia
|
---|
[8] |
tuae mihi probe cognitae pietatis, quae non patietur, ut in malam partem accipias
|
---|
[9] |
defensionem piorum coetuum leviter delibatam, cum et tuendae propriae innocentiae
|
---|
[10] |
meae eam videas praetermissam.
|
---|
[11] |
"ed ad res vestras quod attinet, existimo iam facile vos ab ipso rege vel
|
---|
[12] |
fratre Viennam fuisse revocatos; nec dubito per Hodicium, cum quo conveni, ut vos
|
---|
[13] |
adiret, de omnibus, quae Posonii acta, peculiariter edoctos esse, qui etiam indicarit
|
---|
[14] |
haud dubie, quomodo confoederationem nostram in Bohemia initam tum apud pala-
|
---|
[15] |
tinum Hungariae tum apud consiliarios regios asseruerim, ac si non. alia, hac saltem
|
---|
[16] |
via liberarim me crimine eo, quod mihi vestrates obiciunt, acsi timide nimis et
|
---|
[17] |
|
---|
[18] |
Verum haec ad aliud tempus, ne, quas seposui defendendi mei partes, con-
|
---|
[19] |
sulte reassumere videar. Interim tamen certum te esse volo, me nec in posterum
|
---|
[20] |
ulam declarandae meae erga vos atque te praesertim tum observantiae tum bene-
|
---|
[21] |
volentiae neglecturum occasionem, et promptissimo animo praestiturum, quicquid in
|
---|
[22] |
rem vestram fore vestroque commodo et beneficio suscipi procurarique posse in-
|
---|
[23] |
|
---|
[24] |
Illustrissimo Starrhenbergio et reliquis proceribus amicis nostris plurimum
|
---|
[25] |
salutem ascribo. Vale illustrissime domine. Brunae, VIII Id. Decembris |1GO8]. "Tibi
|
---|
[26] |
constanter et perpetuo addictus.
|
---|
[27] |
Kone. v knih. Bludov. VI—3881 fol. 138 è. 65.
|
---|
[28] |
|
---|
[29] |
Timinovi; píše, že rád byl by přijel, aby setkal se s knizetem Anlaltskÿm, ale povinnosti
|
---|
[30] |
jeho úřadu nedovolily mu toho; stěžuje si, že ani Timinus ani Hock nedávají mu zpráv o tom,
|
---|
[31] |
co se u nich děje. Nepříznivců svých, o nichž Timinus se zmínil, Žerotín více lituje než se
|
---|
[32] |
obává: Žerotín proti nim ničím se neprovinil, leda snad, že zbavil se dlouholeté tyrannie;
|
---|
[33] |
kdyby (Čechové) se nebyli odloučili od Moravanů, mohlo vše uvedeno býti v lepší stav. I jinak
|
---|
[34] |
Žerotín hájí svou politiku proti Čechům. Některé osoby označuje umluvitými přezdívkami. —
|
---|
[35] |
|
---|
[36] |
(Mathiae Timino.) Ego vero, mi Timine, non ad avertendam a me suspicionum
|
---|
[37] |
molem, sed patriae negotiis et muneris, quod sustineo, molesto onere adactus, pro-
|
---|
[38] |
fectionem non minus a me quam aà vobis desideratam excusavi; et sane nec simu-
|
---|
[39] |
latam fuisse excusationem nec frivolam, ostendit iter, quod pauculos post dies iussu
|
---|