| [1] |
338 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
četl, poznal, že císař má Moravany v podezření tajného spolku s Uhry; dověděl se též o ja-
|
|---|
| [3] |
kýchsi tajných rozkazech daných Tillimu, ale nemůže o tom psáti. — Na Rosicích
|
|---|
| [4] |
|
|---|
| [5] |
(D"* Riccardo Baroni Starrenbergio.] Dies circiter octo sunt, illustrissime
|
|---|
| [6] |
domine, cum tuae, quas per fratrem Johannem Dionisium ad me dedisti, mihi sunt
|
|---|
| [7] |
redditae.*) Invitus responsum protraxi hactenus: sed accessit ad alia incommoda et
|
|---|
| [8] |
impedimenta scribendi febris catharralis ex intemperie aćris et itineris molestia con-
|
|---|
| [9] |
tracta, quae domum venientem ipso reditus puncto excepit et in tertium usque diem
|
|---|
| [10] |
lecto affixit, gravius etiam quidpiam minari visa, ut vix tandem adhibitis opportunis
|
|---|
| [11] |
remediis me recollegerim. Valeo nunc Dei beneficio mediocriter, quamvis animo
|
|---|
| [12] |
parum, quem praesentia involvendo, imminentia mala terrendo perpetuo fere motu
|
|---|
| [13] |
circumagunt, quippe cum videam, quantis hinc periculis, illinc difficultatibus cin-
|
|---|
| [14] |
gamur, quam parum, quocunque te vertas, tum consili tum praesidii adversus tot
|
|---|
| [15] |
adversa. Nec in deliberationibus vestris, quantum quidem ex eo colligere licuit, qui
|
|---|
| [16] |
non ita pridem, ut nosti, me convenit, ct ego quamvis caecutiens in hoc praesenti
|
|---|
| [17] |
tanti momenti negocio perspicere possum, roboris tantum deprehendo, ut fructum
|
|---|
| [18] |
inde eum speram, quem literae tuae polliceri videntur. Optandum sane esset; cac-
|
|---|
| [19] |
sarem ad consilia pacis, tum ipsi tum nobis salutaria, pellici posse; sed quem in
|
|---|
| [20] |
minimis quibusque obfirmato animo sententiam suam tueri sciam, in re. adeo ardenti,
|
|---|
| [21] |
in qua dignitatis, smnplitudinis, autoritatis non conservationem solum, sed amplifica-
|
|---|
| [22] |
tionem etiam versari existimat, tam facile a proposito posse alienari, non levibus
|
|---|
| [23] |
argumentis opus est, ut id mihi quis persuadeat. Nam quod in ministros culpam,
|
|---|
| [24] |
quam ab illo removes, rejicis et rerum statum aliter ili descriptum, aliter, quam
|
|---|
| [25] |
sit revera, ob oculos positum judicas, recte.tu id quidem et vere cogitare ... **),
|
|---|
| [26] |
sed non tam facile eximi humanis animis semel impressas opiniones, quam instillari,
|
|---|
| [27] |
nec quod aliquando collibuisset, tam promptum esse remittere quam amplecti. Non
|
|---|
| [28] |
ignoras, quibus jam pridem artibus animum, a suapte natura gloriae et imperii
|
|---|
| [29] |
avidum, occuparunt, quibus calumniis aures credendo faciles imbucrunt, quibus
|
|---|
| [30] |
suspicionibus aegram mentem infecerunt ii, quos sui quam principis amantiores ab
|
|---|
| [31] |
annis aliquot in aula vidimus. Has penitus infixas et cum acetate firmatas indura-
|
|---|
| [32] |
tasque emollire, evellere qui voluerit, cum magna dexteritate magna solertia pollere
|
|---|
| [33] |
necesse est. At eum ubi reperias? et si praesto sit, quis de fide, quis de mente,
|
|---|
| [34] |
quis de constantia, quis denique de successu securos reddet? nam inter voluntates
|
|---|
| [35] |
adeo distractas, ingenia adeo discrepantia, ubi hunc zelus religionis, illum patriae
|
|---|
| [36] |
amor, res familiaris alium, alium ambitio, ira, libido, ditescendi vel novandi cupi-
|
|---|
| [37] |
ditas abripit, non facile credidissem, talem dari posse, in quo vota omnium con-
|
|---|
| [38] |
sentiant, omnium animi conquiescant. Si enim nostrarum fuerit partium, pontificii
|
|---|
| [39] |
habebunt suspectum; si pontificius, nostri non immerito de homine dubitabunt. Si
|
|---|
