EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
318 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína

[2]
1431.

[3]
Polanovi: omlouvá své dlouhé mlčení svojí zaměstknaností, zvláště spisováním díla o právu

[4]
moravském; z mnohých důvodů jest obávati se o budoucnost vlasti; nalézáť v Žerotín

[5]
všechny příčiny, jež působívají pád říší a království. Opavští vpustivše vojsko Gersbergerovo

[6]
do města, uvalili na sebe veliké útrapy. Příbuzný Žerotínův Ladislav oddává se teď zcela
[7]
životu rodinnému. Na Rosicích 5. října 1607.

[8]
(Amando Polano.*) Confido te nihil de meo erga te animo dubitare, nec de
[9]
tuo quidquam mihi decedere; quamvis jam a multis mensibus literis meis careas.
[10]
Quid me non segniorem sed tardiorem faciat in scribendo, ex iis, quas ad socerum
[11]
tuum dedi, intelliges; magnam praeterea partem temporis minui in concinnanda
[12]
defensione causae haereditatem Solovicianam contingentis, quae nedum judicata, sed
[13]
ne audita quidem adhuc: ut taceam, quod novam mihi oecupationem ipsemet accer-
[14]
siverim operis, quod de jure nostro conscribere coepi, accurata elaboratione, quae
[15]
etsi mihi fortassis minus necessaria, posteritati forsan aliquid utile esse poterit, si
[16]
quam tamen Deus extare voluerit: nam ut hoc etiam in dubium revocem, multis
[17]
moneor. Video ab una parte religionem hostiliter oppugnari et frigescere pietatem,
[18]
jus et justitiam conculcari, labefaetari fidem, virtutem nullo haberi in precio, conci-
[19]
dere honestatem; ab altera familias illustriores video extingui, regionem occupari
[20]
ab extraneis, peregrinum idioma invalescere, opprimi libertatem, obsolescere anti-
[21]
quum morem; si quis in adulationem pronior, co altius illum extolli; si quis patriae
[22]
amantior, eo intensius deprimi, ut non obscure omnia in perniciem nostram conju-
[23]
rasse nedum conspirasse appareant. Moneor quin etiam exemplis ct quoties consi-
[24]
dero, quae regnorum et imperiorum interitum praecesserunt causae, toties nobis non
[25]
frustra timeo, quod easdem apud nos invenio. Quam velim falsus esse vates, sed
[26]
non reperio, unde nobis bene ominer, nam et coelum nobis minatur: stella crinita,
[27]
quae non ita pridem nobis quamvis obscurior apparere coepit, haud dubie non
[28]
levium malorum praenuncia.

[29]
Tui Oppavienses militem Gersbergeri, ut audio, intromiserunt; ex factiosis
[30]
Titanis, si ita illos appellare licet, qui inconsiderato zelo sibi ipsis fuerunt exitio,
[31]
aliquot. in carcerem conjecti, qui absque dubio rei non bene administratae luent
[32]
poenas. Infelix oppidum, quantis calamitatibus se involvit imprudenti suorum civium
[33]
consilio! Vitiarium tuum non leve damnum accepisse audio in suburbii confla-
[34]
gratione. Hungari hactenus fidem nobis datam servant, de nostra tacite conque-
[35]
runtur, sed tantisper dissimulant, dum comitiorum suorum exitum videant. Utrum
[36]
jam sponsus, an brevi futurus, an viduitatis incommodis adhuc involutus, aveo
[37]
cognoscere. Ladislaus agnatus iniquiore est in te animo; causam explorare non
[38]
possum, sed conjicio, ex Schenkelii calumniis aliquid incidisse menti, quod expur-
[39]
gare ob imbecillitatem judicii non valeat. Denedicit illi Deus in conjugio, in quo


Text viewFacsimile