| [1] |
z roku 1606, 25. února —3. března. 275
|
|---|
| [2] |
tam alieni sunt, guam alioguin ad honores obeundos prompti. Talia dum apud me
|
|---|
| [3] |
perpendo, quid aliud iudicem, quam magnam esse iram Domini adversus nos, ad
|
|---|
| [4] |
quam avertendam utinam ipse ita animos et mentes nostras anflecteret, ut per resi-
|
|---|
| [5] |
piscentiam ad eum conversi, quaereremus eum dum inveniri posset, et dum superest
|
|---|
| [6] |
adhuc aliquid, quod nos spem omnem salutis abjicere nondum sinit. Nihil ita miror,
|
|---|
| [7] |
quam cum omnes haec videant, omnes sentiant, omnes quaerantur, omnes tamen ad
|
|---|
| [8] |
omnia conniveant. Tacemus, ac si lingua nobis exaruisset; stupemus, ac si nervi
|
|---|
| [9] |
obriguissent; sedemus, ac si manuum et pedum usum amisissemus. Sed quid facias?
|
|---|
| [10] |
Et haec plaga a Deo est tanto acerbior, quanto ad praesentem rerum statum in-
|
|---|
| [11] |
commodior, ad futurum periculosior.
|
|---|
| [12] |
O domus antiqua, quam dispari incoleris inquilino! Ubi Marcomanni illi ve-
|
|---|
| [13] |
teres, ubi fortitudo illa maiorum, ubi avorum et patrum virtus?
|
|---|
| [14] |
Fuimus Troés, jacet Ilium et ingens gloria Teucrorum! At quid iuvat unam
|
|---|
| [15] |
vel alteram paginam querimoniis implere? Orandus est potius Deus, ut nostri mi-
|
|---|
| [16] |
sereatur. Quod ut ipse facio, ita minime dubito, te quoque hoc pietatis et caritatis
|
|---|
| [17] |
christianae officium nobis saepius praestare, et ut in posterum praestes, diligenter
|
|---|
| [18] |
rogo. Ego Dei beneficio utcunque cum meis valeo, quod utinam de te diu et saepe
|
|---|
| [19] |
audiam. Pauzdranii apud fratrem. Kal. Mart. 1606.
|
|---|
| [20] |
Konc. v knih. Bludov. VI—3881 fol. 98 & 17.
|
|---|
| [21] |
|
|---|
| [22] |
Bartoloměji Němčanskému omlouvá se, že iu dlouho neodpovídá na dopis, jímž ho těšil při
|
|---|
| [23] |
úmrtí manželky; líčí, v čem viděl předzvěsti nešťastného manželství a budoucí smrt manželky.
|
|---|
| [24] |
Donfal, Ze se s ním shledá v Praze nebo jinde v Čechách. — Na Rosicích 3. března 1606.
|
|---|
| [25] |
(Bartholomaeo Niemczanio.) Dum occasionem tecum conveniendi expecte,
|
|---|
| [26] |
negligo eam, quae saepius mihi data est ad te scribendi. Ita mihi accidit, quod iis,
|
|---|
| [27] |
qui dum aliena concupiscunt, sua amittunt. Sed recuperandum est tamen quoquo
|
|---|
| [28] |
modo, quod hactenus e manibus effluxit; dico rescribendum esse tandem aliquid,
|
|---|
| [29] |
quando affari non licet, ut me eximam iustae accusationi, quam ob non redditum
|
|---|
| [30] |
responsum ad humanissimas literas tuas in summo luctu meo ad me missas contra
|
|---|
| [31] |
me instituere possis. Certum est ità me tum maerore oppressum fuisse, ut respon-
|
|---|
| [32] |
dere minime potuerim, postea vero aliis ct aliis curis non ab officio solum, sed
|
|---|
| [33] |
etiam à voluntate respondendi abductum: totum enim me occupabat spes illa, quod
|
|---|
| [34] |
data opportunitate aliqua vel Pragae te visurus essem, vel alibi in Bohemia, atque
|
|---|
| [35] |
tum coram de beneficio in me collato gratias acturus. At nunc postquam illa fru-
|
|---|
| [36] |
stratus sum, nec causa extat ulla, cur mihi ante mensem unum vel alterum con-
|
|---|
| [37] |
gressum nostrum pollicear, resarciendum est, quod deperiit.
|
|---|
| [38] |
Opportune tuae cum scripto consolatorio adfuerunt, redditae enim mihi sunt
|
|---|
| [39] |
eodem tempore, quo domum hanc luctu squalidam, lue pestifera infectam et congerie
|
|---|
| [40] |
35*
|
|---|
