| [1] |
|
|---|
| [2] |
Moravis item de conventibus pro ipsorum arbitrio celebrandis et de ceteris
|
|---|
| [3] |
articulis ad nos relatis responsum, habita prius cum freguentibus Bohemiae consiliariis
|
|---|
| [4] |
nostris matura super iis omnibus deliberatione, dedimus, et non ex capite nostro.
|
|---|
| [5] |
Moravorum instructionem, quacum legatos in Hungariam missuri erant, non
|
|---|
| [6] |
ob id, uti suspicantur, nobis ostendendam postulavimus, nunquam enim illis diffisi
|
|---|
| [7] |
sumus, sed quia prius ultro se id facturos nobis promiserant, quod dubitabamus,
|
|---|
| [8] |
num scirent ipsi, quo in statu essent cum Joanne rege res nostrae, ut si nescirent,
|
|---|
| [9] |
opusque esset aliqua admonitione, id faceremus illisque ostenderemus. Si enim illis
|
|---|
| [10] |
diffideremus, multis justisque de causis eam legationem impedire poteramus. Et
|
|---|
| [11] |
vicissim si non uti fideles nobiscum agere vellent, posse illos aliam instructionem
|
|---|
| [12] |
nobis ostendendam dare, et aliam, cum qua legati proficiscerentur, conficere, id non
|
|---|
| [13] |
ignorabamus, sed optime intelligebamus.
|
|---|
| [14] |
Porro id, quod de fide et religione suae SMti objicitur, coram Deo et homi-
|
|---|
| [15] |
nibus ei injuria fit, excusatumque se Deo et hominibus in ea parte ducit, quia in
|
|---|
| [16] |
tota ea re et negotio nihil aliud, nisi divinae Mtis honorem et gloriam spectat,
|
|---|
| [17] |
inque regno Bohemiae et marchionatu Moraviae neminem ob fidem quicquam a sua
|
|---|
| [18] |
Mte hactenus grave perpessum esse, et contra fidem sub utraque ne actum quidem
|
|---|
| [19] |
aliquid molitumve esse. Contra vero alias sectas Suae Mtis antecessores longe severius
|
|---|
| [20] |
se gesserunt, pluraque, quam Sua SMs, et graviora egerunt. Cum tamen Sua SMs
|
|---|
| [21] |
nonnisi his sub una et sub utraque juramento sit obstricta, quin etiam ultro illis
|
|---|
| [22] |
sub utraque sese offere dignata est, se illos quoad liceat esse tutaturam, non enim
|
|---|
| [23] |
illam fidem unquam damnare est dignata. Ceteras vero sectas, utpote erroneas, mi-
|
|---|
| [24] |
nime esse ferendas aut fovendas, neque id diu poterit ferri contra fidem, sed potius
|
|---|
| [25] |
contra errores. Nam in Moravia certum est complures esse, qui nec de Deo, nec de
|
|---|
| [26] |
Sacramentis, nec de resurrectione quiequam credunt: tales igitur, qui pecudum instar
|
|---|
| [27] |
sunt, quomodo Suae Mti ferendi sunt, cum vetus et nova lex principes populi
|
|---|
| [28] |
jubeat, novis sectis et erroribus obsistere easque extirpare. Spectetur vero maxima
|
|---|
| [29] |
caecitas et inconstantia ac levitas novorum dogmatistarum, qui asserunt fidem debere
|
|---|
| [30] |
esse liberam nec coactam, cum tamen ipsi, Lutherani videlicet et Zvingliani, neminem
|
|---|
| [31] |
ferant, qui ab illis dissentiat, sed varie illos affligentes exilio, bonorum direptione
|
|---|
| [32] |
et aliis eiusmodi injuriis et gravaminibus a se abigunt et repellunt. Nec fides sub
|
|---|
| [33] |
utraque, quae in regno Bohemiae viget, in eo numero est censenda, nec illi ipsi novi
|
|---|
| [34] |
dogmatistae se illam tenere vere gloriantur, cum in plurimis dissideant maxime
|
|---|
| [35] |
|
|---|
| [36] |
Item quot et quales blasphemiae fuerint contra Deum, Beatam Virginem et
|
|---|
| [37] |
sanctos, num tolerandae illae sunt, ac non metuenda nobis Dei vindicta, qui id
|
|---|
| [38] |
patiamur? Homo hominem amicum ab obtrectatoribus defendit ; nos, qui Dei sumus
|
|---|
