[1] |
II, 2.] Urkunden, Yir. 9. 10. 67
|
---|
[2] |
est collocare, incessanter nos urgeat et frequenter admoneat
|
---|
[3] |
iugiter esse solicitos et voluntarios subire labores, quemad-
|
---|
[4] |
modum a nostris et imperi Romani fidelibus generaliter
|
---|
[5] |
universis incommoda submoveamus et scandala ac pacis eis
|
---|
[6] |
et quietis compendia ministremus, fervenciori tamen affectu
|
---|
[7] |
in illis exercendis cor nostrum accenditur, que sacri decus
|
---|
[8] |
imperii et inclitos principes ipsius imperii electores quadam
|
---|
[9] |
specialitate concernunt, ubi tanto nos ardencius decet in-
|
---|
[10] |
tendere, quanto nobis constat evidencius in eorum precellencia
|
---|
[11] |
sacri imperii magnificeneciam aleioribus titulis et honoribus
|
---|
[12] |
decorari. Sane quia certo certius sumus edocti ac a prin-
|
---|
[13] |
eipibus, comitibus, baronibus, proceribus ceterisque imperii
|
---|
[14] |
Romani fidelibus experienciam et testimonia luce recepimus
|
---|
[15] |
clariora, qualiter illustris Rudolfi ducis Saxonie sacri imperii
|
---|
[16] |
archimareschalli, avunculi et principis nostri dilecti, genitor
|
---|
[17] |
felicis memorie Albertus quondam Saxonie dux tamquam
|
---|
[18] |
princeps elector imperiü cum consensu, voluntate et voto
|
---|
[19] |
unanimi aliorum coelectorum principum pie recordacionis
|
---|
[20] |
serenissimum quondam Rudolfum Romanorum regem, pre-
|
---|
[21] |
decessorem nostrum, rite et racionabiliter elegit, et quod
|
---|
[22] |
post eius obitum idem dux Albertus, avunculus noster, clare
|
---|
[23] |
memorie Albertum regem, dicti Rudolfi quondam regis Ro-
|
---|
[24] |
manorum fihum, tune Austrie ducem, racionabiliter et iuxta
|
---|
[25] |
sacri imperii observanciam et ritum elegit, et post mortem
|
---|
[26] |
ipsius Alberti regis, dum sacrum imperium aliquantisper
|
---|
[27] |
varis fluctuaret erroribus, prefatus Rudolfus Saxonie dux,
|
---|
[28] |
avunculus noster carissimus, prefati Alberti ducis quondam
|
---|
[29] |
Saxonie filius, celebris ac recolende memorie serenissimum
|
---|
[30] |
Heinricum, avum nostrum dilectum, in Romanorum regem
|
---|
[31] |
elegit, qui post eleccionem eandem in Romanorum imperato-
|
---|
[32] |
rem extitit solempniter coronatus, manifestum insuper et longe
|
---|
[33] |
lateque dinoscitur divulgatum nec potest in dubium revocari,
|
---|
[34] |
quomodo eciam idem avunculus noster dux Rudolfus hoc
|
---|
[35] |
felici nostro tempore nos in regem Romanorum elegit, sicut
|
---|
[36] |
eciam post eandem suam et aliorum principum coelectorum
|
---|
[37] |
suorum eleccionem in imperatorem Romanorum fuimus feli-
|
---|
[38] |
citer auspice Deo promoti et solempniter coronati, prout
|
---|
[39] |
omnia premissa et singula clarissimo multorum fide dignorum
|
---|
[40] |
testimonio fuleiuntur: hine est. quod predicti avunculi nostri
|
---|
[41] |
sk
|
---|
[42] |
JI
|
---|