| [1] |
sistit in cohaerencia signorum, sed in habitudine suo proprie pri-
|
|---|
| [2] |
mario servatorum. Prima pars huius corrolarii patet: veritas propo-
|
|---|
| [3] |
sitionum realium est ante esse signi huiusmodi, igitur habet esse
|
|---|
| [4] |
completum ante esse sui signi huiusmodi, igitur habet esse com-
|
|---|
| [5] |
pletum principiorum principatorumque, consistit, quae est habitudo
|
|---|
| [6] |
mutua realis subiecti ad reale principium, igitur corrolarium verum.
|
|---|
| [7] |
Secundum corrolarium: Nulla denominatio rerum fundatur in de-
|
|---|
| [8] |
nominatione signorum. Probatur sic, quia una denominatio rerum
|
|---|
| [9] |
est resultans ex essentialibus utque intrinsecis principiis, sed, cum
|
|---|
| [10] |
omne signum non extrinsecum est simul cum sibi post completum
|
|---|
| [11] |
esse adveniet, igitur nullum tale vere atque realiter aliquam rem
|
|---|
| [12] |
denominat. Igitur corrolarium verum.
|
|---|
| [13] |
Tertia conclusio: Et si veritas propositionis contingentis atque
|
|---|
| [14] |
necessarie conveniunt, ipsae tamen ab invicem specifice differunt.
|
|---|
| [15] |
Probatur, nam istae duae propositiones: ,Mundus incepit esse,"
|
|---|
| [16] |
„Et ego sedeo,^ verae sunt, igitur veritates verae sunt, quae veri-
|
|---|
| [17] |
tas est: ,Ego,“ et in hoc ambae propositiones antecedentes con-
|
|---|
| [18] |
veniunt, et quod differunt, patet, quia una est contingens et de
|
|---|
| [19] |
praesenti, alia necessaria et de praeterito, igitur conclusio vera.
|
|---|
| [20] |
Primum corrolarium: Ante omnem denominationem propositionis
|
|---|
| [21] |
extrinsecam necessario primo requiritur denominatio inseparabiliter
|
|---|
| [22] |
consequens naturam eius intrinsecam, Patet illud ex eo, quia omne
|
|---|
| [23] |
esse essentiale praerequirit suum effectum tanquam suum intrinse-
|
|---|
| [24] |
cum principium, quo dum per se esset effectum, non est ipsum
|
|---|
| [25] |
possibile ab eodem separari, esse autem extrinsecum, cum sit ipsa
|
|---|
| [26] |
re posterius, non repugnat ab ipsa re separari, sed non secundnm
|
|---|
| [27] |
esse actuale verum, tamen secundum esse intellectuale, et, cum
|
|---|
| [28] |
omne esse separabile super esse inseparabile fundatur tanquam
|
|---|
| [29] |
esse intrinsecum super esse intrinseco, et denominatio non extrin-
|
|---|
| [30] |
seca est ipsa re posterior, patet, quia praerequirunt denominationem
|
|---|
| [31] |
realem intrinsecam se priorem, ergo plane patet, quod sequitur.
|
|---|
| [32] |
Secundum corrolarium: Sicut se habet homo pictus ad verum
|
|---|
| [33] |
hominem, ita propositio, ut signum est accidens separabile atque
|
|---|
| [34] |
signum! analytice servans propositionem realem, igitur, sicut se
|
|---|
| [35] |
habet homo pictus ad viventem etc., ut ex antepraedictis.2
|
|---|
| [36] |
Corrolarium tertium: Nullum signum sub ratione huiusmodi est
|
|---|
| [37] |
denominative verum, et quia nullum signum, ut huiusmodi, est
|
|---|
| [38] |
esse inseparabile ilius, quod signat, sed verum vel veritas sunt
|
|---|
| [39] |
huiusmodi, igitur nullum tale signum, ut huiusmodi est verum
|
|---|
| [40] |
|
|---|
| [41] |
1 MS. in marg.: ,Supple: ad realem propositionem. Probatur, quia propositio,
|
|---|
| [42] |
ut signum est etc.* 2 MS. in marg.: „Sic MS. Puto leg. ex antepraedictis*
|
|---|
| [43] |
159
|
|---|
