Javascript seems to be turned off, or there was a communication error. Turn on Javascript for more display options.
— 301 —
et successores suos una cum ducatu sive principatu praefato,
sibi, heredibus et successoribus suis, Boemiae regibus, et
eiusdem regni coronae voluit immediate subesse,
(Vid. Cod. j. b. ad a. 1260 n. 60.)
lucidissime protestantur ;
quarum quidem litterarum sententias et clausulas, quas
ad probationem dictarum intentionum adduximus, semper et
ubique in judicio et extra, ac in singulis actibus, publicis et
privatis, quotiens praesentium tenorem legi sive publicari
contigerit, eiusdem efficaciae, vigoris et auctoritatis existere
decernimus, acsi in figuris propriis originalia viderentur, eo
praecipue, cum eadem originalia pridem per nos ae nonnullos
Romanorum et Boemiae regnorum principes et proceres, vene-
rabili Johanne Olomucensi episcopo, consanguineo, necnon illu-
stribus Johanne, marchione Moraviae, fratre, et Nicolao duce
Oppaviae, principibus nostris, ibidem et in praesentia consti-
tutis auscultata et examinata fuerint diligenter, sicut etiam
nos et illustres progenitores et praedecessores nostri, Boemiae
reges, in praedictorum jurium vera et iusta possessione per-
stitimus praescriptione temporum diuturna et divina favente
clementia persistimus in praesenti: ‘
Nos igitur attendentes et accuratae meditationis studio
limpidius intuentes, qualiter impositio praefati circuli per
manus venerabilium Pragensis et Olomucensis ecclesiarum
antistitum vel alterius ex eis, dum alterum abesse contingeret,
ut praefertur, rite fieri, aut rex Boemiae per illustrem marchi-
onem Moraviae praefatum et universitatem baronum et pro-
cerum regni Boemiae, ut praedicitur, eligi non valeret, nisi
etiam tam praefati episcopi quam marchiones Moraviae illustrem
Boemiae regem, qui foret pro tempore, veluti verum, ordinarium,
hereditarium et naturalem dominum suum inspicerent et in-
vestituras ac feuda sua reciperent et cognoscerent ab eodem,
sicut. etiam Boemiae regibus, praedecessoribus nostris, investi-
endi ae infeudandi suos episcopos, ut praemittitur, a Romano
principe est pridem attributa facultas, neque marchionatum
Moraviae praedictum, aut utile et immediatum dominium, quod
