Javascript seems to be turned off, or there was a communication error. Turn on Javascript for more display options.
D
5
28 Kapitola XVII.
we zlu by promienu vpadli, iakoż fu w ni wpadli andiele od prawdy Božie
odwraceni. A myfl nafe take promienu bere, kdyZ véini člok nieco, gchož pak
Zeleti bude; Aneb když chce niečeť, gemużto gt dfiewe nechtiel.
nic tiech promien nenie w bohu; Ani gt Buoh pofoffen k to?, by fe mohl
od blaZnofti w hubéftwo hnuti, Jakoz fe andielö ftalo, geito fwoy vmyfl od
mieho hnuli, gez gt wiech blaZnoft, ktoZ sftogi w niem, drZiet fe ge?; neb Buoh
ne odginud ma fwe blaznofti, Ale fam s febe. A eZ ta promiena nefpada na
Buoh, Jako gi gmiewa myf(l &louiedi, to gde tudy, EZ buoh gt ta naywylfie
mudeft, Ez nikdy nicz neulini neradnie, By potô Zel bylo ge”; Anizt kdy
chce co gine? gen to, coz wzdy chtiel od wiecnofti. Protoz wzdyt $t nepro-
mienna wuole ge? a liboft ge?: Neżele minule? ani vmyfla fwe? w gine mieni,
nez iakzż gt vmyflil od wiećnofti.
KTERAK BUOH NIC NEŻELE, COŻ DOPUSTI ANEB MSTIE NAD ZLYMI,
A KTERAK NENADARMO MODLIME SIE GEY,
DrETI TIEŻI. XVII. KA'A,
O Tatiku! zda chybaš toto, zda nepomniš, Ež pifmo fwicdči, Ež buoh,
wida, ano wfeliky ćlo* ftaw fwe? prirozenie porufil w Zadofti fmilne?
zapalenie, kromie toho gedine? s dietmi ge?, GehoZ pak zachowal w korabie
od potopy, gefto piepuftil na wefken {wiet, Řekl: Žel mi, eZ fë véinil czlo-
wieka? Druhe, kdyz buoh toho, coy (u)myflil, nepromieni, czemu by bylo
mo- (str. 55) dliti fe?
Orzcz. Nebludimt, dietky, feci tuto od naucenie fwate? pilma kfeftian-
fkeho a otcow fwatych. Protoz znamenayte to, cot fku. Neżelet buoh, nepyèze
w fwe vtrobie ni¢ehoz, coy véinil; Neb gt wie w naywyifi mudrofti, w nay-
plnieyfie opatrnofti véinil, wife, coy véinil. A wieda prwe, neż gt vczinil, kak
co wygde, Ani Buoh zele w zamuceni myfli fwe, Acz kto Cini protiw niemu,
Neb nefkodi bohu zloft y gednoho. A budeli kto protiwen bohu, tak geho
moc a {prawedlnoft ozdobuge, kdyz da hodnu pokutu fw$ peotiwnikom, po-
raze ge, iako mocnu dobrotu a miloft geho, kdyz da radoft a vtiechu {wy
zwolenÿ, fwÿ milÿ. À k tomut řku, iakožto učie a řku otci (wati: Ez pifmo
ma obyčeg pro lidíku hruboft, ež čafto die o bohu což bud podle lidfke?
podobenftwie, Aby hrubofti lidfke vwedlo boha w pamiet a vmyfl, gefto,
v plne ikuc prawdie, netak gt to w bohu, Ale niekak$ podobénítwi. A tiem
Cine tuto die Buoh w pifmie: żel mi, ez f€ véinil clo**. À tez fiekagi: Buoh
fe rozhniewal nebo hniewa. Neb pifmo tu reci a tiemi flowy vkazuge pomftu
bożij, eż tak chce miftifi zlofii nad zlÿ clo*é a feredný, gefto nedrží řadu
fwe?, iako by żel ge” bylo, zey kdy učinil élouicka. Ale Buoh w fobie
w vtrobie fwe nezclet, nehniewat fe iako my s fwu nechuti; Ale pomfti zlofti,
iako by fe hniewal, iako by pykal nebo Zelel. —
O druhé, gefto diete, proć by fe bylo modliti, kdy by Buoh vmyfla
nikdy nepromienil, Rkut, cż fe ge potrebie wzdy modliti. A božie gt to
