330
340
350
355
Sedmera radost panny Marie.
Nemyey w frdezy toho fmutka.
Nehub febe, myla matka!
yat fye k tobye wraezy w fkorzve,
Pomahay wílvem nuznym z horzye.
Czoz drzyewe zlodyegye mlvwyelfta,
Przy nuzy tez obnowyllta.
Weczye prwy zlodyevg, Îtogye :
Ach, kaka to z"loft!) mogye,
kdyz my to nad nym przyezrzvet v.
Ze gyemu bez wyny vmrzyetv'
Pomoczy my nelzye tobye,
neb mam tuz muku na lobye;
Ale profymt twe mylofty,
kdyzto budell w [we radolty,
velltot nykda neponyka,
Wzpomyen na mye, na neboztyka*) na hrzyefi-
u. nyka.
Ynhed gyey buoh obwefely,
Rzka: Itanet [ye po twey woly;
Doydeff [e mnu dnes do ragye,
Swym zywotkem dokonagye.
Druby zlodyey rzyeezy lltywu
Mluwyeflle mu na protywu,
Rzka: na czem by on to trpyel,
By nad nymy kteru mocz myel;
Dokladaff fye wezdy toho,
venz takez pomaha mnoho,
yako mnye plana trnka z horzye |
') a nadepsäno. — *) Pfe&krtnuto.