360
6^
7
8°
8^
Sermo beati Anfelmi ad beat. uirgin. Mariam,
Anfelmus: Quomodo ergo et a quo nunciatum
eft tibi, quid factum fuit?
Maria: Audi nunc, quod nimis eft lamentabile.
Venerunt dileipuli lamentabiliter | currentes et cla-
mantes: Cariffima domina, dilectus filius tuus captus
eft, et nefeimus, quo ducitur, vtrum fit iam occifus
uel quid faetum elt ei?
Anfelmus: Fleuifti tunc, domina?
Maria: Licet feirem, quod humanum genus re-
dimere deberet; tamen prepter maternum affectum
doloris gladius Simeonis animam meam tranlfixit.
An[elmus: Quo tunc ductus fuit?
Maria: Per uallem Yo(aphat, per portam, que '
uocatur aurea, ductus fuit per plateam [cribarum et
prophetarum et pontificum 3uxta templum in domum
Anne, qui quefiuit de doctrina eius. Et ipfe dixit: Ego
palam locutus fum, et in occultis locis locutus fum
nichil. Quid me interrogas? Interrosa eos, qui audi-
erunt et (ciunt, que dixerim ego. "lune alfiftens nnus
miniftrorum, dedit ei alapam, dicens: Sic refpondes
pontifici? Cui Ihefus: Si male locutus lum, feftimo-
nium perhibe de malo: Si autem bene, eur me ce-
dis? Tunc laniauit panniculum de camilia eius et li-
gauit oculos eius tamquam furis: Quod tamen nulli
fit, nifi dampnetur. Et illuferunt ei tota nocte et fpu-
erunt in faciem eius et lulerunt de lumine, dicentes:
Prophetiza, Chrifte (nobis, quis eft, qui te percuffit)?
Tunc Iohannes exiftens intus, quia notus erat ponti-
fici, introduxit Petrum, quem uidens (o)(tiaria, dixit:
Tu ex difcipulis es homi nis iftius? Et Petrus ter ne-
gauit cum iuramento, quod numquam nouilfet eum et
uidiffet. Et (tatim gallus cantauit. Et refpexit dominus
Petrum. Et recor(d)a(t)us elt Petrus uerbi Domini,
quod dixerat: antequam gallus cantet, ter me negabis.
Exiuit foras et fleuit amare.
Anf[elmus: Ubi fuilti, carilima domina, cum hec
fierent?
Maria: Statim ut dilcipuli nunciaífent michi,
quod factum fuerat, cucurri cum Maria Magdalena
iux ta templum et tumultum audiens in domo Aune,
uolebam intrare et non fui permiífa. Vnde foris fta-
bam, flens et plorans et clamans: heu, dilecte fili
mi, lumen oculorum meorum! Quis dabit capiti meo
aquam et oculis meis fontem lacrimarum, et plorabo
die ac nocte, quia longe factus es con(olator meus.
