EN | ES |

Facsimile view

977


< Page >

111°

Conp. Anticlaud. ed. a mag. Alano de hum. nat.

niendo. In celo folis notanit, quomodo [o], cum fit ocu- lus mundi et in fe incommutabilis permanens, tamen obiectu lune quandocunque eclipfatur et quod fol, vt dicit Dionyfius ad generacionem fenfibilium, con- ditus eft et ad uitam ea iuuat, nutrit et auget, per- ficit, purgat et renouat. In celo Martis confiderauit, quod Mars igni(vjomorum effectu radiorum terris ľte- rilitatem aliquando inducat, quomodo eciam influencia fua in corpore bumano coleram accendat. In celo Iouis confiderauit, quod, ficut dicit Marcianus, ftella Iouis ad omnia [alutaris (eft) et fecundum naturam eius mortalibus fanitas inpertitur. In celo Saturni con- fiderauit, qualiter Saturnus effectiue frigorem caufet et arbores frondibus et campos floribus foleat deflo- rare, Prudencia itaque tran(íitis celis feptem planeta- rum venit ad octauam (peram, id eft ad firmamentum; ibidem confiderauit, qualiter iumamentum fpecies celi eít gloria ftellarum, et qualiter zodiacus, id eft medius circulus firmamenti, fit duodecim fignis ftellarum tam- quam figuris animalium iníignitus, ibi vidit hyaides in fronte thauri, id eft plyades coniunctas; confiderauit areturum et Or(i)onas, vidit et interiora auftri et omnem materiam celi. Cum autem ad cacumen firmamenti Prudencia perueni(let, vlterius cum equis fuis et curru [uo progredi non valebat, quia ibi omnino equi re- calcitrabant fubfiftentes, nec Racio ipfos ulterius con- pellere potuit ítimulando, ibi nec veltigium hominis nec femitam auis vidit. Confiderauit autem Prudencia maximam adhuc effe diftanciam ufque ad celum em- pireum, vbi Deus deorum fedet in (olio regni, et atte- nuati funt oculi eius [fufpicientes in excelfo. Quid igitur faceret, jignorauit, nifi quod vota defideriorum fuorum furfum ad Dominum deftinauit. | Et ecce [u- bito aduenit regina pulcherrima, cui nomen Miferi- cordia, a fummo celo egreffíio eius, et obuiauit ei quafi mater honorificata et Prudenciam amplectens dulciter falutauit et caufam aduentus eius inveftigauit. Pru- dencia igitur caufam, pro qua de confilio nature et (de) confilio virtutum ad fuperos miffa fuerat, feriatim enucliauit et adiunxit: Tu igitur, mifericordia mea et refugium meum et lufceptrix mea, dirige in confpectu tuo viam meam, vt poffim ad aulam (ummi principis introire. Mifericordia refpondit: Ego ducam te et re- ducam et firmabo greffus tuos, fed cum equis tuis, id eft cum quinque [fen(ibus (et curru tuo) celum em



Text viewManuscript line view