86 1497.
nezadržel, ale doftrežyl. Pakli fe kdy mezy ty náhodv doftanefs, kterzijZ tebe
w mvdrofti Sfalomonowi, Demoftenowi w wymluwnofti, w vmienij wáleczném
Anibalowi budv przedkladati fpomen na tu rzecž, kteraaž nám welij, abychom
fe fami znali. A ta rzecž tak fe geft welmi ftarym lidem lijbila, Ze yako by
bozíkaa a ne lidíká byla, Apolinefowi byla przipfána. Aniž pro to, že nietczo
w fobie chwalitebného widijís, pycháy, ale diekýg z toho bohu a pomni, Ze
gly czlowiek necZyflnym przihodám zlým poddaný. Nebude také bez vžitku
newochotny oblijczeg pochlebnijkom okazati. Neb przeftanýt tobie leecžek die-
lati, kdyZ feznagij, Ze (v we lfti polapeni. Na dwanaczte krayuow {my rozdie-
leni: protoZ afpon toliko oczyma máfs bdijeti, aby fe nikdijeż nowá bvrzka
nezaczala, aby zwlaffinijch sniemuow a {gijezdienij nebywalo po kragijch, a aby
fe lotrowftwo nerozmohlo. A yakoż Izokrates vcży, tak chtijeg zhayralym a
chytrym widijen byti, yako by tebe nicz tayno nebylo z tiech wieczij, ktereez
fe w zemi diegij Neb mnohee wieczy, kdyZ pocznv ruofti, ínáze mohý byti
wytrhany, ktereeZ kdyZ zroftÿ w welikee ftromy, fotwa wykorzenieni (sic) by-
wagi. W poprawach pak zloczynezuow wzdyczky bud' nächylnieyffÿ k milo-
frdenftwij neżli k vkrutnofti Neb mnohem сей leepe winného puftiti bez
pomíty nežli newinného odfvditi. Mnohćho fe takć lidee dopaufftiegij fkrze
mladoft, mnohého fkrze ozralftwije, mnohého nieyakym náhlym pohnutijm.
Ktereezto wieczy yako nemagi) fe zchwalowati, tak ménie magije byti trefktány
neż ty, geffto fe s radv a s rozmyflem a lítij diegije. Naywijecze pak o toto
budefs praczowati, aby nicz proti Zadnému hniewage fe neufvdil. Neb ginee
wáffnie wedv czlowieka, hniew pak gym wifym ftrkaa. A to z tohoto welmi
geft zndmo, czoz geft Theodozius fycz wyborny czijefarz proti Tefaloniczen-
ikym fpáchal, aczkoli potom, hnut gfa Zelenijm, práwo geft toto vftanowil, aby
takowij welikych panuow odfudkowe do dne trzetijeho byli odkladáni. Známé
geft ono, czoZ geft vcZinil Archytas Tarentinfky, kteryż, kdyż geft fe na fwého
ffafarze rozhniewal, pro to że geft nedobrze ffafowal, rzekl geft: welmi bych
tie zbil, kdy bych fe nehniewal. A Cáto miel za to, Ze cZlowiek rozhniewany
od blaazna toliko fe czafem dielij; neb geden wzdyczky bláznij, druhy tehdaaż,
když fe hniewá. Athenodorus pak ffilozof, od Augufty czijefarze mage gijti,
rzekl geft k niemu: Kdyż tie, czijefarzy, hniew napadne, niczehehoż prwć ne-
mluw ani cZyn, neZ cztyrzmezczyetma litter faam v febe przebiehnefs. Pakli:
kto hnutije toho z myfli owffem nemuoZe wykorzeniti (neb tieZko geft, yakoZ
prawij Heraclitus, proti hniewu boyowati), ale vfkrowniowati tehdáz flow a
rzeczy acż nenije dokonalee módrofti, wffak welikeeho wtipu geft. Aniż wijem,
by czo tak ffkodliwćho bylo panowanij a vrzadu nebo duoftogenftwij yako
hniew. Neb geftli takowy, że nemuoże vkroczen byti, trpkoft fotwa lidem fwo-
bodnÿm fnefytedinÿ w fobie mó; pakli geft takowy, Ze muoze vkroczen byti,
nenije prázden lehkofti. A ktož fe przijelifínie hniewá, netoliko na vrzadie gfa
ale takee w zwláíftnijm a wezdayffym ziwotie, lehkee a mdlee myfli geft. Ale
rzekl fem: przijeliffnie; neb nechczy tobie odgijeti hniewu, ale chcy ho vfkrow-
niti. Neb y Ariítotiles proftrzednij hniew chwáli, a k mnohym wieczem mnij
że geft vZiteczny ; a toto Dawidowo: hniewayte fe a niechtiegte hrzeffyti, czos
takoweho oznamuge. Aniz Stoitfkych ffilozofuow poflvchdm, kterzijz, kdyz
zapomniewffe na lidfkee przirozenije, hnutije ta myfli owflem nam odgijeti
