198 M. Clareti Exemplarius, CLVIII—CLXX.
Luce Dei vernas, pravas fugiendo thabernas,
I celer in templum, Dominum pete, sperne malignum.
(CLVTII.» De furno.
Cum socius socium per furtum fallit id ipsum,
630 Curreas ad furnum socium dimisit ad arvum.
Qui te nunc fallet, te postea fallere vellet;
Custodi, quid habes: bona sedule querere debes.
(CLIX.5 De fure.
Fur duxit lenam, fratres dantes sibi cenam
Dicunt: ,,Sol alter veniet, quo terra cremetur.”
635 Nullum confundas, sapiens exempla refundas.
Non permitte malum fieri, ne det tibi dampnum.
(CL X.» De piro.
Uxor agit cecum, fit adulter in arbore secum;
Cecus obinde videt, fingens occasio ridet.
Raro crede tue spondenti multa marite:
640 Plura scit hec fari, quia ficta cupit meditari. |
«CLXI.>
[675] De demone.
Languendo demon cupit esse pius calodemon;
Dum sanus perstat, multo peior Sathan extat.
Non mala sint cara, sunt allea semper amara;
Nil miseris credas, ne te per noxia ledas.
XCLXII.> De calato.
645 Angelus in calatum gcessum sumit sibi gratum
Atque bonum librat, Sathan in cute crimina signat.
Non tardes fcsta, Christo tua munera presta;
Angelus ipse bona tua fert, demon mala dona.
4CLXIIL) De ymagine.
Sculptori largo non vendita dixit ymago:
650 "Me retine caram'. Qui vendidit hanc super aram
Des animam Christo, mundo dum pergis ab isto;
Si vis prodesse, potes huic vivens et obesse.
stu Na fol. 677 tyież lat. vecepty 1ako 66° a 67°.
