176 M. Clareti Exemplarius, LVI- LXVI.
<LVI.> De pavone.
Nolite condempnare, ut non condempnabimini.
Vir bene vestitus creditur esse peritus,
Creditur a mille, quamvis ydiota sit ille.
Nemo viam veterem vel amici spernat amorem,
Nec novus antiquo preferri oportet amico.
Si quadam virtute nites, ne despice, quamquam
Ex alia quadam forsitan ille nitet. o
dives homo
fatuus insipiens
Invitando gruem pavonus fundit edentem,
scolaris
sacerdos monachus contrariatur
Cui grus insultat, quod pennas sorde volutat.
Quos invitabis, hos nuncquam vituperabi: :
ut Lazarus
Si regis in terra, forsan regit ille superna.
(LVII.» De milvo.
Minorem ne contempsceris
Quemque premit Lachesis, non prodest diasinaxis.
Est mos vulgaris unius cuiusque scolaris
Principium fervet, medium tepet (et finis» alget.
Aristoteles: Qui spoliant mortuos, similes sunt canibus
. Qui maculat ma(t»tam, cur sacras incolat aras?
Quem sua facta premunt, cur aliena levat?
. Mus furto vivit et facti fraude peribit
Homo in Dei in vel amici
peccator gracia peccaus ecclesia
225 Milvus egens eger petit, ut roget ethera mater,
7 ecclesiastica
res
Que non presumpsit, quia pullos diis fera sumpsit.
Ex hoc exemplo sapiens non detrahe templo;
Qui nocet in sacro. nequit hic offerre superno.
«LVIII.^ De alauda.
Dormierunt sompnium suum et nichil invenerunt
in manibus suis
Nullum malum inpunitum, nullum bonum
(in»remuncratuni
Me oportet operari, in qua est dies; veniet nox, in
qua nemo operari poterit.
Qui parce seminat etc.
Mec ait: O miseri, dilecta relinquite rura.
Nam spem de propriis viribus ipse petit.
Tn medioque maris transit celer ex alienis | mundus
:Deu» plebanus magister scolaris — plebs
Sepe precans alios deses solos metit agros scola
Iudei heretici
demones lecatores
230 Mox et alauda suos agitat divergetre pusos.
224 Nolite; Luc. VI, 37, |, *? Qui parce: Paulus 2. Cor, IX, 6.
