De naturalibus. de celo, sole, eclipsi, v. 329. 394. 79
De eclipsı
Aristoteles Stellarum natura est eterna.
Idem: Stelle in inferioribus calorem generant et
lumen
(M 27*y/
365
370
(Excellencia
stellarum)
375
380
V
390
o" sol eclipsim patitur? Quia luna gradatim
obtegens
Precedit solem fuscans nobis ib1 lucem.
1. Luna
Raro fit hoc soli, nisi Cinthia iungitur ilh.
totam lucem solis
Eclipsant solem novilunia raroque lucem,
Sepius hunc nubes fuscant stantem super urbes,
Umbrat eum nebula, quod lux non luceat ipsa,
Dum nubs vel nebula pertransit luxerit illa.
Cur sol est calidus, quasi dando per ignea motus?
Sol de se calidus non est nec frigidus intus,
Fit prope nos callidus mage quam fit in orbe remotus
Alget stans yme pars nostra tremens in hyeme,
Ad caput estate sol nobis fertur amate.
Sol glebas siccat, nimius calor hic tamen aptat;
solis et lunc in conparacione aliarum
Sol maior stella, cum luna stat super astra. - -
Cur magis in nocte lux lune lucet aperte
Inque die modicum? Candens fertur quoque celum
Ob lumen magnum tenebrescit Jumine parvum;
Sic cuncte stelle sub luce videntur opace,
T'uscantur luce, quamvis sint ethere fixe,
Clarent nocte magis, que sunt super ethera nobis,
Donec sol oritur, dum maior lux reperitur.
Sol tantum luc-«t, cunctis sua lumina prebet,
Nullam luna tenet, nisi solis lumine lucet.
Ignea lux solis, velud aurum luna fit astris. —
Cut crescit luna vel decrescit simul una?
Hoc solem sequitur, quo lucida mox reperitur,
Ipsa penes solem maiorem fert sibi lucem;
Nam plus quam media lucet nova, quando fit ipsa.
kx alia parte nobis modicum dat aperte,
Sicut arta falx
Xx ista parte splendorem falcis ut arte.
Cum plus discedet a sole, magis tibi fulget,
De nostra parte minus, ex alia nitet inde.
Hoc nova luna facit et ab occasu quoque surgit
368 Na fol. 2;" zase kolem dokola textu pozdější latinské vecepty. || ?** Ohvajozá
poznámka (Fxcellencia x stellarum) připsána pozdější rukou.
