82

149

Nicolaus Foytel totaque communitas civitatis crebro dicte, attendentes reverendissimum patrem in Christo ac dominum dominum Johannem episcopum Luthomislensem dominum nostrum in premissis clare expressum memoratam monasterii translacionem pia et sancta intencione ob perpetuum civitatis nostre profectum et comodum peregisse, melarumque innovacionem ob fovendam inter nos et dictos monasterii dominos concordiam declarasse, cum quibus omnino concordare proponimus tamquam cum illis, qui salutis. nostre profectibus die? noctuque invigilant, prehabitis-tractalibus diligentibus et deliberacione penitus matura non semel solum bis vel ter immo eciam pluries more solito congregati, non coacti aut compulsi sed libera omnium nostrum voluntate consensimus et consentimus ordinacioni prenfissorum ac distinc- cioni camporum per eundem reverendissimum patrem in Christo et dominum nostrum modo iam dicto factis ac ipsam ordinacionem metarumque innovacionem et quorumlibet pretactorum disposicionem ratam et gratam acceplavimus et acceptamus, per nos posterosque nostros immobiliter perpetuo servandam, ac eam ut melius possumus tenore presencium aprobamus sub earum condicione penarum, que superius expressantur. Hiis ita gestis tandem post elapsum. duorum annorum tempus adhuc maturius intuentes antedicti structuras monasterii, in cuius structura maxime sunt inpense pecunie, nimia quarumdam domuncularum vicinitate compressas, que ad primum civitatis incendium toti monasterio conflagracionem sua adiacencia inevilabiliter possent adducere, ex quo dei servis mibi constitutis imo et toli civitali irrecuparabile oriretur dampnum, cum ex eodem monasterio tam futurorum quam presencium alque predecessorum ipsius civitatis incolarum salus animarum copiosa, ipsique civitati securitas provenire credatur non modica, dignumduximus et tam grandi periculo personaliter obviare. Ut igitur ipsum monasterium, ex quo tanta bona sperantur provenire, non tam de facili vorago ignis absumat, post pretactas seplem iterum alias octo domunculas monaslerio nimis vicinas admisimus deponi per prepositum et conventum monasterii antedicli, quarum primam tenuit Hamam censuans de 1 marca I[ grossos; secundam Reynoldin censuans de 1 marca II gr.; terciam Henzel Winduss solvens de 1 marca II gr.; quartam Warmpawch solvens de 1 marca II gr.; quintam Berthin solvens de 1 marca II gr.; sextam Baltazar solvens de 1 marca II gr.; septimam Martinus braxator solvens de uno fertone 1 gr.; octavam Margaretha Kumagin solvens de uno fertone unum gr., quorum omnium summa tantummodo continet. XIIII gr. Et hoc solum hii omnes per inlegrum annum solvere debuerunt. Ut autem civitati nostre non in aliquo eciam modico derogemus, slaluimus et mandavimus pro iam dictis XIIII grossis, qui civitati depereunt ex predictarum deposicione octo domuncularum, ut prepositus cum conventu suo debeant paratas decem sexagenas grossorum civitati dare quantocius, pro quibus cives possent et omnino deberent unam sexagenam grossorum perpetui census emere quatenus ipsa civitas et levius onera ferat communia et de satisfaccione congrua gaudeat a monasterio sibi facta. Et hec facta sunt de pleno scitu et benivolo consensu scabinorum suis nominibus inferius expressorum. Predicii autem prepositus et eius fratrum conventus tamquam filii obediencie impositas eis X sexagenas civitati nostre predicte solvendas, mox et indilate parata cum pecunia persolverunt. Ut autem dispendium ex pluralitate viletur litterarum, dignum duximus, ut et prioris et presentis nostre ordinacionis tenor seu conscripcio,