140
vel presentes literas ipsius Pesconis de favore habentibus, ratificamus et presentibus appro-
bamus hereditarie ac perpetue valituris. Sub harum quibus nostrum sigillum est appensum
testimonio literarum. Datum sexta feria ante festum penthecostes anno domini millesimo
CCC nonagesimo tercio.
(Orig. Perg. h. Sig. abgerissen im Olm, Cap. Archive.)
152.
Der Olmützer Archidiacon Sander und der Sternberger Probst erneuern auf Grundlage
einer Vollmacht des Prager Erzbischofes ein álleres Statut des Olmützer Capitels, welches
die gottesdienstlichen Pflichten der Olmütser Vicare regelt. Dt. Olmüts 28. Mai 1393.
Nos Sanderus archidiaconus Preroviensis et canonicus ecclesie Olomucensis et
Fridericus prepositus monasterii in Slernberg canonicorum regularium ordinis beati Augustini
tenore presencium recognoscimus universis. Quod dudum receptis lilleris reverendissimi in
Christo patris et domini domini Johannis dei gracia archiepiscopi Pragensis, apostolice sedis
legali cum ea qua decuit reverencia tenoris infrascripli: „Johannes etc. Datum in Budwicz
MCCCXCIII die XXIII Aprilis (vid. n. 140). — Super expressis et narralis in eadem
commissione iuxta industriam nobis a deo datam inquisivimus diligenter. Et quia post dili-
gentem inquisicionem invenimus visitacionem olim per sancte memorie dominum Arnestum
archiepiscopum Pragensem faciam, quam idem dominus Johannes archiepiscopus Pragensis
sub certis penis ei sentenciis in suis processibus expressis servari mandavit, quod vicarii,
qui perpelui fore noscuntur, assidui et continui debent esse in omnibus horis canonicis
nocturnis pariler et diurnis, quos decanus vel vices eius gerens ad hoc debet compellere
et penis debitis cohercere et si non omnes, sallem tres vel quatuor tempore vicis sue prout
sibi videbitur expedire, specialiter tamen vicarii, qui ebdomadarii dicuntur, videlicet qui
missam beate virginis, defunctorum et missam de die celebrare tenentur, in matulinis tempore
sue ebdomade interesse debent, occasione qualibet proculmotla, nisi ex eis aliquem infirmitatis
vel evidentis necessitalis arliculus excusarel et eo casu alium vicarium eque ydoneum subrogare
debebit sub pena unius grossi pro vice qualibel per decanum vel alium, qui locum suum
tenueril, puniendus el pena ipsis prebendalis clericis interessenlibus erogetur, non fuisse nec
esse servalam nec eciam eos posse commode servari propler diversa impedimenta, que
racionabiliter coram nobis fuerunt proposita et allegata. Sed invenimus slatutum ecclesie
Olomucensis per decanum et capitulum Olomucensem dudum factum, qualiter tales vicarii
debeant inleresse divinis officiis in hec verba: ,Porro considerantes inter cetera honorem
et decorem ecclesie nostre sublimancia, divini cullus ministris esse precipue providendum,
cumque ipsius ecclesie vicarios ad exequendum huiusmodi minus intentos sed pocius desides
videmus seque ab horis canonicis et precipuis et aliis sollempnibus festivitatibus in ipsa
ecclesia frequencius sublrahentes, volentes huiusmodi negligenciis oporlune correccionis pre-
sidiis obviare, in hoc nostro generali capitulo, prehabito super hoc inter nos maturo consilio
