778
193
vnanimi assensu, hereditates suas, quas hereditarie et pacifice possederunt,
videlicet Chech, Slusin, et in Wseboriz quintam dimidium laneum, nec non
Ohrozim dimidium a Ludewico, Ciui Olomucensi, emptum, quod hereditarie
possidebat, prout etiam dicte sorores possederunt hereditarie et quiete, cum
vniuersis et singulis, ad prefatas hereditates spectantibus, scilicet vineis,
siluis, pratis, piscinis, cum omni vsufructu coram nobis et nobilibus, qui
tunc affuerunt in Olomuz in Suda, nullo contradicente seu retracíante, do-
mino Milicio cum consensu filii sui Alberti pro suis hereditatibus propriis
et innatis, videlicet Brod, Milichow et Cyetow cum siluis, pratis, molen-
dinis, fluminibus et piscationibus liberis, nec non cum omnibus, que ad hoc
spectant, facta permutatione resignauerunt etiam suis successoribus libere
possidendas, prout etiam dictus Milicius cum consensu ipsius consortis iam
dictas hereditates sororibus prefatis resignauit et cessit libere ac perpetuo
possidendas. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillo nostro du-
ximus sigillandas. Datum Olomuc anno domini supradicto, nono Kalendas
Decembris.
(Sig. laesum.) Ex originali in archivo monasterii S. Katharinae Olomuc.
CLXXXII.
Onso de Chisteslemye, quondam camerarius Olomucensis, testatur, mona-
sterium ad S. Katharinam Olomucii bona sua cum Miličio de Citow per-
mutasse. Dto. in. Chisteslemye, VIII. Kalend. Decembris 1305.
In Nomine domini Amen. Nos Onso de Chisteslemye, quondam
Camerarius Olomucensis, notum facimus vniuersis, presentes litteras in
specturis, quod, licet super permutatione bonorum ac possessionum, que
inter nobilem virum, dominum Milichium quondam de Czetow, ex vna parte,
et priorissam ac conuentum dominarum de sancta Katherina in Olomuz ex
altera intercessit, per nos eo tempore, quo Camerarius Olomucensis fuimus,
et per dominum Bludorem bone memorie purcrauium, ac Cadoldum zuda-
rium, e£ Wimanum iudicem Ciuitatis Olomucensis et provincie, sub nostris
sigillis publica emanauerint instrumenta, per que dicta permutatio sufficien-
tissime declaratur, quia tamen in Colloquio, quod nunc anno domini Mille-
25