z roku 1601, 1.— 10. listopadu. 179
599
da о
Václavovi Budovcovi z Budova: děkuje za knihy mu zaslané; chväli knihu Ottona Casmanna,
kterou mu byl v Praze daroval; omlouvá se, že smlouvu se Zahrádeckými do Prahy inu ještě
neodeslal, a udává příčinu, pro kterou cestu svou do Prahy odložití musil. — V Krumlově
(10. listopadu] 1601.
(Vencislao Budovicio.) Nuper ad te seripsi in negotio Guilielmi Paderac,
quem existimo concessisse iam Pragam et literas meas exhibuisse. Interim tuas accepi
cum libellis dono ad me missis, pro quibus gratias ago. Dedi eos illo ipso die com-
pingendos librariis; ubi recepero, legam diligenter. Gratulor mihi, quod te nactus
sun verum amicum non tantum existimationis meae, fortunarum et vitae, sed, quod
longe praestantius est, animae et salutis. Gratios ago Deo, qui te inter alios instru-
mento utitur in me tum erigendo in afflictionibus, tum consolendo in perturbationibus,
tum etiam sublevando in infirmitatibus. Vix edicere possum, quanto cum fructu le-
gerim et relegerim ct ctiam nune legam libellum Ottonis Casmani Pragae mihi a te
superiore anno donatum, nec dubito, quin et horum lectio, praesertim cius, qui de
characteribus filiorum Dei editus est, mihi sit ad excitandam maiorem in me lucem
et fidem confirmandam cooperante domino profutura. Sic tibi, more humano lo-
quor, pro his beneficiis retribuat misericordiam Deus noster, ac ego wnice exopto
dignam tibi posse aliquando eo nomine inferre gratiam.
Quod distulerim hactenus transactionem inter te et Zahradecium conscriptam
ad te mittere, peccatum est non negligentia vel ignavia, sed partim oceupationum
mearum, partim fiducia de tuo erga me benevolo animo, qui omnia mea in bonam
partem hactenus accipere solitus est. Nihil mora haec volente Deo rebus tuis adfert
detrimenti; efficiam autem, nisi quid impedimenti aliunde quam a me supervencrit,
ut cam ipsemet tibi per manus meas consignandam Pragam mecum deferam. In-
terim te hanc non multarum dierum prolationem aequo animo laturum spero.
Causa autem hoc tempore ad te scribendi haec est, quod nudius tertius
allatae sunt ad me litterae imperatoris, quibus mandatum de cessione dicionis huius
repetit; quamvis autem hoc (sed fidei tuae sit creditum) non secus ac antehac
evenit, re infecta isti boni viri, qui me hinc extrusum cupiunt, sunt discessuri;
tamen ne causa illis sit iusta de me conquerendi, constitui eos hic exspectare ct
rationem administratae dicionis reddere, qui labor quoniam plus quam dies octo
est futurus, res postulat, ut hic me tantisper contineam, donec trium annorum re-
ditus et expensas expediero. Interim profectionem meam Pragam retardari necesse
est, quod impedimentum meis quas isthic habeo litibus, nisi mature prospicietur
huie incommodo, non parum obesse posset. Et sane ego ita apud me statuo, in hunc
finem tam diu dilatum esse rescriptum imperatoris, ut hac ratione profectioni meàe,
quae mihi alioquin fuisset maturanda, mora inferri posset. Proinde datis litteris ad
23*
