430 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
huc nunc illuc. Frustrane eum Praga abesse putant et domi se continere, in omnes
occasiones intentum? Cur tantum illi desiderium ditionis Mesricensis retinendae,
quae nec redituum fructu, nec situs amoenitate, nec aedificii splendore Jaroslaviensi
par, nisi in eum finem, ut ad confinia utriusque provinciae armatus utramque con-
tineat in metu et prima opportunitate alterutram, si utramque non liceat, invadat?
Haec cum ita se habeant, cur non potius grato animo solicitudinem meam :nple-
ctuntur, quam recusent? Quid illis metuendum a centum equitibus, militari disci-
plina probe domatis, qui stipendio suo contenti, non didiceruut ex alieno vivere?
Septimus jam hic mensis est, ex quo per provinciam distributi; nulla tamen toto
hoc tempore admissa culpa, ob quam vel una querela delata ad me fuisset. —Znoj-
menses in tertium jam mensem intra moenia sua vivere eos passi, in tertium etian
annum, si necessitas exigeret, laturi illos videntur; et Iglavienses non admittent in
unum vel alterum diem? quae ista est inurbanitas? primine illi, qui autoritati meae
maculam hanc aspergere volunt, ut monitis meis non cessisse dicantur? Aliud quidem
mihi de ipsis persuadeo; te tamen oro, ut eos exhorteris, ne majorem ipsi sibi hac
in. parte. fidem habeant, quam mihi, cuive est invigilare saluti patriae et de ea recte
vel secus administrata principi et ordinibus respondere. Si non mihi meae consta-
rent rationes, eur non potius Znojmae, ubi fere domicilium jam fixerunt, manere
eus juberem, quam alio transferrem, ubi cum detrimento majores eos facturos
sumptus satis scio? — Commendo rem totam prudentiae tuae. De tabellario condu-
cendo vel conducto nulla a te fit mentio; puto te oblivioni rem tradidisse; revoco
itaque ad memoriam, utque tecum, si fieri possit, adducas hominem, rogo. A rege
nullum adhuc responsum, audio tamen Viennam reversum. Vale. Ross. Kl. Junii.
Konc. v knih. Bludov. 3881 fol. 145 v č. 26.
1573.
Gryneovi píSe o šťastném a neočekávaném obratu ve svém životě, o nějž také Gryneus modlit-
bami svými se přičinil. — Na Rosicich 2. éervna 1609.
(Joanni Jacobo Grynaeo. Das) Merito rideri possem, si toties admissae
culpae repetitam non semel excusationem denuo obtruderem, mi Grynaee: cum satius
sit, ut ea posthabita illam praestem, si animus est ab ea liberari, et veniam errati
impetrare facilius. Ut ut tamen agnosco et doleo literis meis te caruisse paulo minus
biennio, non tamen propterea, cujus optime mihi sum conscius, ulla amoris mei
erga te et observantiae meae veteris secuta est immutatio, quam ab adolescentià
pietati tuae et meritis in ecclesiam dicatam etiam nunc, vergente jam ad senium
aetate, retineo non invitus. Nec minus libere id ipsum de tua in me benevolentia
affirmare audeo, cujus indubitatam certitudinem literae tuae non semel hoc temporis
ad nos allatae mihi afferunt: non levi id mihi solatio est in ceteris difficultatibus,
