428 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
Hex noster postquam Inferioris Austriae ordines in fidem recepit, in Supe-
riorem parat, ubi magno ct splendido apparatu excipiendus, circa hos dies expectatur
frendentibus Jesuitis et publice bonum principem in concionibus suis proscindentibus.
Bohemi, quamvis a caesare prohibiti, ad conventum suum Pragensem magno numero
profecti sunt; utrum vero pergant in.eo habendo necne, nuntium in singulas horas
expecto. Valeat IDV? et me solito amore complectatur. Drzewohosticzii VI Мих
Maii 1609. |
Konc. v knih. Bludov. VI—3881 f. 145 €. 23.
+) Thurzo Jiří z předních magnatů uherských, jenž ve sporu císaře Rudolfa I[. s arciknížetem Matiášem
byl rozhodným stoupencem Matiášovým a obhájcem strany protestantské.
1569.
Turzovi: blahopieje mu k jeho pozdravení z tóżkć choroby; na životě jeho zvláště po smrti
palatinové mnoho záleží; proto napomíná jej, aby varoval se úkladů; žádá zpráv o poměrech
uherských. — Na Dřevohosticích 13. května 1609.
(Eidem.) Ill"*, spectabilis et mag“ D", D"° et amice fraterno amore et
observantia mihi plurimum colende. Omnia felicia ill" D! V** precor et officia stu-
diaque mea diligenter offero. Facile ill" D^*" V*" excusatam apud me habui, quod
à mensibus aliquot. nullas ad me dedisset literas, cum non ignorarem, illam Viennae
versari et negociis non levis momenti implicitum esse; quin imo commiseratione
potius ductus, quod ad gravem morbum, quo illam detineri intelligebam, etiam aliae
molestiae ab aula accederent (illa enim ipsa ad me ab amicis Viennensibus per-
scripta sunt, quae ill! D^ V'* suis ad me literis significat), constitueram peculiari
epistola solatium aliquod illi adferre, nisi sub id ipsum tempus eam in Hungariam
rediisse, ad me pervenisset. Proinde cum id frustra fuisset, quam primum huc con-
cessi, solicitus de valetudine ill"^ D/5 V"*, tabellarium cum literis àd ipsam expe-
divi, quem tute eas detulisse et reddidisse fideliter non dubito. Gratulor autem
Ш“ Di V ex animo, quod recolligere vim incipiat, nec dubito, vernam hauc aumoe-
nitatem et lenitatem, suavitate singulari contemperatam, qua senentes omnes recreari
solent, plurimum profuturam ad sanitatem illi non redintegraudam solum, sed etiam
conservandam: quod Deus benigne largiatur, cui eam diligenter commendo. Obitu
enim palatini, cujus nuperis literis meis feci mentionem, duplo auctae sunt curae
meae; cum non me lateat, quanti, illo mortuo, intersit tum regni Hungariae, tum
etiam reliquae reipublicae, illam vivere ct valere. Caveat proinde insidias et medi-
cata fercula; aegritudinem enim senis illius et mortem ex ea insecutam vix, aliunde
quam a pharmaco provenisse, quis mihi persuadeat. Quo porro in statu res istius
regni ab excessu tantae dignitatis viri sint constitutae et num mutatio aliqua repen-
tina metuenda, quo etiam animo Turcae nuncium exceperint, et quae spes sit futurae
