— 153 —
tamur rationabiliter, nos teneri. De qua quidem pecunia ipsum
dominum nostrum, regem, heredes et successores Suos securos
et certos, prout, expedit, reddere cupientes, civitatem nostram
Frankenstein cum districtu ad illam pertinente, fortalieiis,
judicio curiae, aliisque pertinentiis, obventionibus, gratiis,
immunitatibus, juribus, dominiis, libertatibus, honoribus, exacti-
onibus peeunialibus, annonalibus, pecuniis monetalibus, censibus,
reditibus, jurisdictionibus, pheudis, pheudalibus, emphiteticis et
ad glebam adstrietis, jure patronatus ecclesiarum et collati-
onibus omnium benefieiorum cum cura vel sine cura et prae-
sentationibus eorundem, necnon agris, cultis et. incultis, mon-
tibus, planis, silvis, rubetis, pratis, pascuis, aquis, aquarumque
decursibus, molendinis, piscinis, piscationibus, aucupationibus,
venationibus, commodis, emolumentis, utilitatibus et sine ex-
céptione qualibet bonis omnibus, in quibuscunque rebus con-
sistant, et prout sunt distincta ab antiquo et ad civitatem
praedietam spectare noscuntur. In eo casu, si nos et heredes
nostri masculi, habitis heredibus legitimis masculis post nos
relictis, decederemus, quod tunc civitas ipsa Frankenstein cum
omnibus et singulis pertinentiis suis supradietis ipsis esse
debebunt titulo pignoris obligata, tenenda, regenda, utifruenda
et etiam possidenda per eos, absque fructuum defalcatione,
pacifice et quiete, tam diu, quousque civitas praedicta cum
universis suis appendiis praenotatis per nostros heredes ab
ipso d. rege, heredibus et possessoribus suis, B. regibus, fuerint
in praedictis duobus millibus marcarum grossorum praefatorum
exsoluta. Sique heredibus vel herede masculo vel masculis
post nos (quod absit) non relictis decesserimus, extunc dicta
civitas Frankenstein cum praenotatis suis appendis uni-
versis, velut aliae civitates, terrae et bona nostra omnia ad
ipsos d. regem, heredes et successores suos, reges B., tanquam
ad nostros veros et legitimos successores debebunt esse ipso
facto absque impedimento quolibet devoluta.
In cuius eto.
Datum Vratislaviae in erastino epiphaniae Domini anno
a nativitate ejusdem 1337.
(A. К. — Arch. S. Wenc. — Griinh, II, 131. — Eml. IV. 370.)
